Kinabukasan, naisipan kong mag-jogging sa labas dahil hindi na ako nakapag-jogging simula noong nag-asawa ako. Dumaan muna ako sa kusina para kumuha ng bottled water at natigilan ako nang makita ko siyang abala sa pagluluto. I tried not to make a sound pero bigla siyang lumingon at nakita ako sa may pintuan.
“Hi,” kumaway ako sa kanya. Tinitigan niya lang ako saglit na para bang nakakita siya ng magandang multo sa isang makulay na jogger. “Nakatulog ka ba?” Tanong ko matapos mapansin ang mga itim na bilog sa ilalim ng kanyang mga mata.
"Ano sa tingin mo, Natalia?"
I shrugged off my shoulders kasi paano ko malalaman? “Bakit hindi mo sinasabi sa akin?”
"Hindi ako makatulog kagabi," sagot niya.
"I'm sorry," paghingi ko ng tawad dahil sa totoo lang nakaramdam ako ng sama ng loob sa ginawa
