#หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
“พี่ดีเซล แต่งตัวเสร็จหรือยัง รีบออกมาทานข้าวกัน วันนี้หนูมีเรียนช่วงบ่ายด้วย” ฉันพูดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดทีวี อยู่ภายในห้องรับแขก ในระหว่างที่กำลังง่วนกับการตักข้าวต้มหมูใส่ถ้วยที่ฉันทำเสร็จพอดี แล้วยกวางเสิร์ฟบนโต๊ะอาหาร
“นี่เพิ่งเก้าโมงเองนะ หนูจะรีบไปไหน” ดีเซล เอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
“ก็ช่วงเที่ยงนี้ หนูมีนัดกับรุ่นพี่ให้ไปรวมตัวเพื่อฟังเรื่อง ช่วงเวลาการฝึกซ้อมลีดของคณะ หนูเลยต้องรีบไปเร็วหน่อย”
ฉันพูดตอบ แล้วยกกาแฟที่ชงไว้มาวางลงบนโต๊ะกระจกหน้าโซฟา โดยที่สายตาดันเผลอจ้องมองไปยังซิกแพคของพี่ดีเซลที่ทำเอาฉันแอบลอบกลืนน้ำลายขึ้นมา
“ซ้อมลีดคณะ?” ดีเซล เอ่ยถามพร้อมกับจับดึงไอติมขึ้นลงมาบนตักแกร่งของเขาแล้วโอบกอดเอวอย่างหลวมๆ
“ใช่ค่ะ พี่ดีเซลมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่เห็นหนูเคยบอกเรื่องนี้กับพี่เลย ว่าจะไปเป็นลีด ได้ขอพี่หรือยัง”
“เอ่อ...ตอนนี้พี่ก็รู้แล้
