ตอนที่ 8
1312 Words
#ด้านไอติม
ฉันเดินออกมาจากประตูผู้โดยสารขาเข้า แล้วรีบเลี้ยวไปยังร้านกาแฟที่นัดพบกับเพื่อนภายในสนามบิน พร้อมกับหยิบโทรศัพท์เพื่อจะกดโทรหาเพื่อนสนิทของฉัน แต่ไม่ทันที่ฉันจะยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยตะโกนเรียกชื่อฉันออกมา
“ไอติม!! ทางนี้แก”
ยี่หวา ตะโกนเรียกเพื่อนสนิทเสียงดัง พร้อมกับยกมือโบกไปมาด้วยความดีใจ ก่อนที่ไอติมจะเดินเข้ามาหาเธออย่างเร่งรีบ พร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดปากของเธอไว้แน่น และพูดด้วยสีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความตกใจ
“ชู่ว!! มึงอย่าเพิ่งเรียกชื่อกูเสียงดัง ยี่หวา” ฉันพูดขึ้นออกมาพร้อมกับรีบ ยกมือปิดปากเพื่อนและหันไปมองรอบๆบริเวณสนามบินด้วยแววตาตื่นกลัวเล็กน้อย
“ทำไมวะ เกิดอะไรขึ้น” ยี่หวา ดึงมือเพื่อนออกจากปากของตัวเองพร้อมกับ เอ่ยถามเพื่อนด้วยแววตาเต็มไปด้วยความสงสัย
“เออน่า เราสองคนรีบไปจากตรงนี้กันเถอะ ไว้ค่อยคุยกันบนรถนะ” ฉันพูดตอบและก็หันไปมองทางด้านหลังที่เดินจากมา ด้วยท่าทางหวาดระแวงอีกครั้ง เพราะกลัวว่า พี่ดีเซลจะแอบเดินตามหลังฉันมา
“โอเคจัดไป ตามกูมาทางนี้เลย” ยี่หวา พูดแล้วเดินนำหน้าไอติมเพื่อนรักออกไปยังรถของเธอที่จอดรออยู่ด้านนอกสนามบินในทันที
ฉันพยักหน้ารับ และรีบก้าวเดินตามยี่หวาไปขึ้นรถที่จอดอยู่ไม่ไกลและ เมื่อขึ้นมาในรถ เรียบร้อยแล้วฉันก็จัดการบล็อกเบอร์โทรและบล็อกการติดต่อของพี่ดีเซลทุกช่องทางที่พี่เขาแอดมาทั้งหมด ก่อนจะได้ยินเสียงของยี่หวาเอ่ยดังขึ้นมาเบาๆ
“ยังไงสาว รีบเหลามาค่ะ กูอยากรู้จะแย่อยู่แล้ว”
“คืองี้…” ฉันพูดพร้อมเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า และเริ่มเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้กับเพื่อนรักของฉันฟังตั้งแต่ต้นยันจบยกเว้นเรื่องของพี่ดีเซล
“ไอ้แก่เลวมาก!! แบบนี้มึงน่าจะจับทุบหัวอีก เอาให้แบะไปเลย แม่งเอ๊ย เวรกรรมอะไรของมึงวะ เจอลูกวอแวไม่พอ ยังมาเจอพ่อมันด้วยอีกคน บ้าบอมาก...” ยี่หวา พูดขึ้นอย่างรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากหลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวของไอติม ที่วันนี้เพื่อนของเธอต้องเจออะไรมาบ้าง
“ตอนนี้กูเป็นห่วง แต่ป้ารำพึงป่านนี้จะโดนอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้” ฉันเอ่ยบอกยี่หวาเมื่อนึกเป็นห่วงป้าของฉันขึ้นมา รวมถึงทุกคนที่ให้การช่วยเหลือฉัน
“ป้ามึงเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว แต่มึงเนี่ยจะเอาไงต่อ ถ้าไอ้สลาฟมันรู้ว่ามึงมาเรียนอยู่มหาลัยเดียวกับมัน มีหวังแม่งตามมารังควานมึงแน่ๆ”
“เฮ้อ...กูจะทำไงดีวะมึง” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อนึกถึงเรื่องราววุ่นวายข้างหน้าหากลูกชายของพ่อเลี้ยงมาบังเอิญเจอฉันในมหาลัยเดียวกันกับมัน
“ไว้กูจะถามแฟนกูให้ เพราะแฟนกูเรียนอยู่คณะวิศวะที่นี่เหมือนกัน มึงไม่ต้องกลัว” ยี่หวา พูดตอบด้วยรอยยิ้มและแววตาเต็มไปด้วยความเคอะเขิน
“มึงมีแฟนแล้ว??” ฉันหันไปมองหน้าเพื่อนและเอ่ยถามขึ้นมาด้วยความแปลกใจ
“เพิ่งคบกันน่ะ เป็นลูกชายของเพื่อนแม่ หล่อมากไว้ กูจะพามึงไปช่วยสแกนให้ทีนะ”
“เรดาร์กูพร้อมทำงานยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ว่ามึงต้องหาเวลาว่าง พากูไปแปลงโฉมก่อน แล้วค่อยเข้าหอพักทีเดียวเลย คืนนี้กูขอนอนค้างกับมึงก่อนนะ” ฉันพูดตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ พร้อมกับได้ยินเสียงตอบรับจากเพื่อนพูดแทรกดังขึ้นมา
“ดีเลย คืนนี้เราจะได้นั่งดริ๊งและเม้าท์มอยยาวๆ ไปเลย”
ยี่หวา พูดตอบ ก่อนที่รถตู้คันหรูของเธอจะขับไปยังที่พักคอนโดหรูกลางใจเมือง โดยที่คนทั้งสองไม่รู้เลยว่ามีรถยนต์อีกคันที่คอยขับตามมาหลังรถของพวกเธอมาอยู่ห่างๆ
#ด้านดีเซล
@เลาน์ Friend
“วันนี้ไอ้ดีเซล โผล่มาร้านได้ฝนแม่งคงจะตกหนักแน่ๆ” ลมเหนือ เอ่ยแซวเพื่อนรัก ที่เดินเข้ามานั่งภายในห้องวีไอพี ที่เขาทำไว้เฉพาะในกลุ่มเพื่อนสนิทได้มาสังสรรค์ปาร์ตี้กันเท่านั้น
“มึงอย่าเพิ่งไปสกัดดาว เดี๋ยวแม่งหนีกลับไปอีก” คีตะ พูดขึ้นตาม พร้อมกับกระดกแก้วเหล้าในมือขึ้นดื่มด้วยท่าทีสบายๆ
“พวกมึงสองตัว ก็ยังปากดีกันเหมือนเดิม” ดีเซล พูดตอบและกระตุกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะก้าวเดินไปนั่งลงบนโซฟาที่นั่งมุมประจำในทันที
“แล้วเป็นไง มึงบินไปถึงภาคเหนือด้วยตัวเอง ได้เจอหนอนบ่อนไส้และตัวการเบื้องหลังไหม” ลมเหนือ เอ่ยถามขึ้นมาด้วยสีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความอยากรู้
“อืม เจอแล้ว” ดีเซล พูดตอบด้วยสีหน้าราบเรียบ
“พวกมันเป็นใคร?” คีตะเอ่ยถาม
“มันชื่อ สลาฟ ลูกชายนักการเมืองท้องถิ่น กูกำลังให้คนตรวจสอบข้อมูลอย่างละเอียดอยู่”
ดีเซลเอ่ยตอบพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ที่สั่นในกระเป๋าขึ้นมาดูข้อความจากลูกน้องก่อนจะต้องยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
“ใช่ ไอ้สลาฟ เด็กบริหารปีสามที่มอเราไหมวะ ถ้าใช่นี่ แม่งโคตรกล้าฉิบหาย ที่ส่งคนมาเหยียบจมูกมึงถึงถิ่นแบบนี้ กูว่ามึงต้องสั่งสอนมันสักหน่อยไหมวะ” ลมเหนือ พูดขึ้นเมื่อนึกถึง คนดังของคณะบริหารที่มีชื่อเหมือนและพื้นเพครอบครัวคล้ายกัน
“ท่าทางไอ้ดีเซลแบบนี้ คงไม่สักหน่อยหรอก กูว่าแม่งโดนจัดร่วงเต็มข้อไปหนึ่งแล้วแน่ๆ” คีตะ พูดตามแล้วยื่นแก้วเครื่องดื่มส่งให้กับดีเซล
“ก็ตามกฎของกู ใครทรยศกูเท่ากับตาย ส่วนคนเบื้องหลังจะใช่คนเดียวกันไหม พรุ่งนี้ก็คงรู้”
“งั้นมึงต้องแดกสักครึ่งขวด จะได้ใจเย็นลง หรือว่ามึงอยากปล่อยสักน้ำไหมเดี๋ยวกูเรียกสาวๆมาให้ตอกจะได้คลายเครียด” ลมเหนือพูดแซวเพื่อนอย่างขบขัน
“ไม่จำเป็น แค่ดื่มก็พอ”
ดีเซล พูดตอบและกระดกแก้วเครื่องดื่มเพื่อดับกระหาย ก่อนจะต้องแปลกใจเมื่อเห็นข้อความที่เขาส่งให้กับไอติม เด้งตีกลับราวกับว่า เธอบล็อกเขา ดีเซลพยายามกดโทรหาและส่งข้อความการติดต่อทั้งหมดทำให้เขารู้ในทันทีว่าเธอบล็อกเขาอย่างแน่นอน “ยัยเด็กตัวแสบ”
“มึงมีเรื่องอะไรหรือเปล่า” คีตะ เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัย เมื่อเห็นใบหน้าของดีเซลที่เริ่มตึงเข้มขึ้นมาราวกับมีเรื่องหงุดหงิด
“อืม สงสัยกูจะมีเรื่องจริงๆ ขอตัวก่อนแล้วกัน” ดีเซลพูดพลางขยับตัวลุกขึ้น ก่อนจะได้ยินเสียงของลมเหนือ เอ่ยดังขึ้นมา
“อ้าวมึงเพิ่งมา จะรีบกลับไปไหนวะ ไอ้ดีเซล”
“รีบกลับไปจัดการแมวดื้อน่ะ มื้อนี้กูเลี้ยงพวกมึงเอง ลงชื่อกูไว้ได้เลย”
ดีเซล พูดจบก็รีบเดินออกจากห้องวีไอพี ที่เขาเป็นหุ้นส่วนด้วยกันกับกลุ่มเพื่อน ก่อนจะเดินไปขึ้นรถยนต์คันหรูของตัวเองแล้วให้ไอ้โชคขับไปยังคอนโดที่ลูกน้องส่งพิกัดข้อมูลมาให้ โดยที่ภายในใจก็เริ่มบ่นพึมพำอย่างคาดโทษในทันที
“มาหลอกใช้และคิดจะหนีพี่งั้นเหรอ ฝันไปเถอะ ยัยเด็กตัวแสบ”
- Writer
