“ระยำ!”
กำปั้นหนาหนักของพาเวลกระแทกเข้ากับต้นไม้ตรงหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนข้อนิ้วมือมีเลือดไหลซึมออกมา แต่เขาก็ยังไม่หยุดระบายอารมณ์ บ้าชะมัด เขาอุตส่าห์ไปหา อุตส่าห์เป็นห่วง แต่สุดท้ายเจ้าหล่อนก็ทำเย็นชาใส่เขา แถมยังไล่เขาอย่างไม่ไว้หน้า
“คิดว่าฉันง้อเธอนักหรือไง ยายผู้หญิงบ้า!”
ชายหนุ่มยุติการปะทะกับต้นไม้ตรงหน้าเปลี่ยนเป็นการเดินกระฟัดกระเฟียดมุ่งหน้าตรงไปยังบ้านพักของเมลิน่าที่เขาเข้าใจว่าคือเมซซี่แทน ไม่นานเขาก็มาถึง พร้อมๆ กับการเคาะประตูเอ็ดตะโร เมลิน่าที่ยังกำลังพันหน้าอกอวบของตัวเองด้วยผ้ายังไม่เสร็จถึงกับหน้าซีดเผือด
“ใคร... เอ่อ ใครฮะ”
“ฉันเอง พาเวล เปิดประตูสิไอ้เมซซี่”
เมลิน่าเลิกคิ้วสูงแปลกที่พาเวลมาหาหล่อนถึงที่พัก ขณะมือก็เร่งพันหน้าอกของตัวเองจนสำเร็จก่อนจะรีบสวมเสื้อในชุดฟอร์มของบอดีการ์ดทันที
“คุณแพท รอผมแป๊บนะฮะ”
พาเวลไม่ได้ตอบ เพราะตอนนี้เขายืนกัดฟันแน่นอยู่หน้าห้
