ดินิย่าร์ปิดแฟ้มเอกสารด้วยความหงุดหงิดหัวใจ เขาไม่ได้เจอไอ้เมซซี่มากี่วันแล้วนะ สองวัน สามวัน หรือว่านานกว่านั้น รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ทนคิดถึงมันไม่ได้อีกแล้วละ
“แกรนด์ เข้ามาหาฉันหน่อย”
ไม่นาน คนที่เขาต้องการพบก็มาปรากฏกายภายในห้อง “นายมีอะไรจะให้ผมรับใช้หรือครับ”
“ไปตามไอ้เมซซี่มาพบฉันหน่อย”
แกรนด์ทำหน้าตื่นๆ ก่อนจะเอ่ยถาม “นาย... นายมีอะไรกับมันหรือครับ คือ... ให้ผมทำให้แทนมันก็ได้ ผมทำได้ทุกอย่าง”
ดินิย่าร์หรี่ตามองคนสนิทของตนเองอย่างไม่พอใจ “ไปทำตามคำสั่งของฉัน แกรนด์”
“แต่ว่า ผม...”
“หรือว่าจะให้ฉันไปตามมันเอง” เจ้าของห้องหนุ่มเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
“มะ ไม่ต้องครับ ผม... ผมจะไปตามมันให้นายเดี๋ยวนี้แหละครับ”
แกรนด์ไม่มีทางเลือกจึงต้องรีบรับปาก ก่อนจะถอยออกมานอกห้องทำงานของดินิย่าร์ทันที เมื่ออยู่ด้านนอกก็ถอนใจออกมาด้วยความกลัดกลุ้ม
“หรือว่านายจะเปลี่ยนรสนิยมไปแล้วจริงๆ” แกรน
