BROKENHEARTED BILLIONAIRE

CHAPTER SEVEN

SA pag-iisa ni Jona sa gabing iyon ay inukupa ng lalaking hindi mawaglit-waglit sa isipan ang oras niya. Gustong-gusto niya itong makausap pero kahit numero nito ay hindi niya alam. Kaso habang tumatagal ang kaniyang pagmumuni-muni ay napapitik siya sa eri.

"Tama nga ang karamihan. Masarap naman talaga ang bawal. Si Niel ay single samantalang ako ay may ka-live in sa Pilipinas. Still, bawal dahil nandito kami sa Middle East. Ngunit ano ba ang magagawa ko kung miss na miss ko siya. F*ck! Ang maalala ko na na nga lang siya ay pumipitik-pitik na ang t!ngg●l ko."

Ngunit sa kaisipang iyon ay tuluyan na siyang napahagikhik. Subalit dahil talaga namang ukupado nito ang pagkatao niya ay hindi siya mapakali.

Nandiyan iyong maupo, mahiga at paminsan-minsan ay naglalakad siya habang kinakagat ang kuku na wari'y doon siya kumukuha ng tamang gagawin. She's thinking very hard how he will see him again. Hanggang sa mapapitik siya sa ere na animo'y nanalo sa lotto.

"Tama! Bakit ba ngayon ko lang naisip ang bagay na iyon? Hmmm, I'm sure namang alam nila ang number nito. Matawagan ko nga si Alfred," bulong niya na kasing-liwanag ng sikat ni inang araw ang kasiyahang bumabalot sa pagkatao.

SAMANTALANG mula sa pamamahinga ni Alfred ay binulabog siya ng tawag ni Jona. Kahit may hints na siya sa pakay nito ay sinagot pa rin niya. Dahil iisa lang naman ang gawain nila. Mabuti nga ang kapwa nila doctor dahil single na single samantalang sila ay mga married man!

'Hello, good evening, Jona. Ano'ng maipaglilingkod ko sa iyo?'

"Ikaw naman, Alfred, aba'y maipaglilingkod agad-agad?"

'Well, well... Jona, maganda na iyong deretsahan kaysa naglolokohan pa.'

"Hmmm, sabagay nga naman Alfred. Itatanong ko sana kung alam mo ang number ni Niel. Nakakapanghinayang nga na hindi ko man lang natanong bago tayo naghiwa -hiwalay that time," nakatawang tugon ni Jona.

Napahalakhak tuloy Alfred sa narinig. Kaso mukha namang minasama ng nasa kabilang linya.

"Loko-loko ka! Pinagtawanan mo lang ako eh. Tse! Isumbong kita riyan kay Nalyn," pahayag ni Jona na tinutukoy ang kasintahan nito despite the fact na may asawa na ito.

Well, lahat naman sila ay mayroon ng asawa. Ang lover boy lamang niya ang siguradong wala. Well, pamilyar ang pinagmulan nitong pamilya kaya't madali lamang ding hanapin.

'Hey, wala namang ganyanan, Jona, huh! Napahalakhak lang naman ako dahil sa inyo ni Niel para kayong mga bata. Tungkol sa tinatanong mo ay oo. Nandito sa akin, sis. Gusto mong kunin?' natatawa pa ring ani Alfred.

Ngunit sa isipan ay mayroon ng kalokohang namumuo. Iyon nga lang ay sinarili na lamang niya.

"Joke lang naman, Alfred. Ikaw naman eh, napakamatakutin mo talaga oo. Bakit kita isusumbong? Aba'y baka hindi mo ibigay ang number ni lover boy," humahagikhik niyang saad.

'Sige, Sis. Patayin ko na ang linya para maipasa ko ang number ni 'tol Niel. Basta suyuin mo lang ang loko alam mo namang halos mag-walk out na dati.'

Nakatawa na ring tugon ni Alfred at tuluyang pinatay ang cellphone saka nag-scroll at hinanap ang numero ng kaibigan saka ipinasa kay Jona.

Samantalang tuwang-tuwa naman si Jona dahil halos katatapos lang nilang mag-usap ni Alfred ay muling tumunog ang cellphone at mas kinikilig pa siya dahil nakuha ang gusto. Ang numero ng lalaking nakaniig niya ng minsan. Walang iba kundi si Niel. Sarili niya ang naging regalo rito.

SAMANTALA, kagaya ng nakasanayan ng binata ay nagbabanyo muna bago matulog. Palabas na siya ng banyo ng tumunog ang kanyang cellphone.

"Sino naman kaya ang poncio pilatong patawag-tawag sa ganitong oras? Oras ng tulog eh!"

Inis na inis niyang sambit saka may pagmamadaling lumapit sa kinaroroonan ng cellphone. Hindi pa naman niya ugaling katabi ang mobile kapag matutulog. Kaya't sa side table niya ito inilalagay habang naka-charge.

Sa pagmamadali niya ay kamuntikan pa siyang sumemplang!

Grandson ka pa naman nina Lampa at Sablay Dulay!

Ngunit mas nabuwisit pa siya dahil kung kailan naabot na niya ang cellphone na naka-charged ay saka naman ito tumigil.

"Anak ng tinapa naman! Kung kailan nahawakan saka---"

"What a sh*t! Aba'y sino ba kaso ang lintik na ito! D@mn!"

Napamura tuloy siya dahil sa gulat. Ganoon pa man ay sinagot niyang muli.

"Hello, who are you? Why are you calling me at this time?"

Nakasimangot niyang tanong sa caller. Kung may makakita lang sana sa hitsura niya ay talagang pinagtatawanan siya. Dahil siya na nga ang tinatawagan ay siya pa ang may ganang sumimangot. Kulang na lamang ay idugtong niyang 'matutulog na ako bakit ka pa tumatawag'.

"GRABE ka naman, Niel baby ko. Ako ito si Jona.' Tinig na nagmula sa kabilang linya at kaniyang sinungitan!

Sa kaniyang pagkarinig sa boses mula sa cellphone niya ay pansamanta siyang natigilan at pilit inalala kung saan niya narinig. Dahil kahit gabi na ay alam niyang pamilyar sa kaniya ang tinig.

Hanggang sa akala niya ay sa isipan lang nasabi.

"Siya iyon! Tama! Ang babaeng nakasiping ko noong birthday ko!" aniya at buong pag-aakala niya ay sa sarili lamang nasabi.

Tuloy!

Naging magulatin na yata siya dahil halos mabitiwan niyang muli ang cellphone dahil sa gulat.

'Yes, it's me, baby ko. I miss you. Ikaw, miss mo rin ba ako? Kaya't hindi mo nakalimutan ang boses ko?' malambing o mas tamang sabihing malanding aniya ni Jona.

"Hindi ko alam, Jona. Ngunit iisa lang ang alam kong tama at ito ay hindi na kita nakalimutan simula ng araw na iyon. Siya nga pala, kanino mo ba nakuha ang number ko?" patanong na tugon ni Niel.

'Kapag gusto ay maraming paraan at kapag ayaw maraming dahilan. Kaya't nakuha ko ang number mo dahil kay Alfred. Because i do really miss you.' Sa pagkakataong iyon ay mas naging mapang-akit na ang boses ng dalaga.

Lihim nga siyang napapangiti dahil sa narinig. Ang kaliwang palad ay hawak-hawak ang cellphone subalit ang kanan ay hinahaplos-haplos ang nagmamalaki niyang dibdib. Hindi lang iyon, dahil may earphone siya ay pasimple niyang ibinaba kaya't habang nagsasarili ang kanan ay pinagpalit niya. Ang kanan pinadausdos sa kaselan niyang basang-basa at ang kaliwa ay pumipisil-pisil sa matatayog na dibdib. Tuloy, ang boses niya ay mas malandi at mapang-akit.

Nasa ganoon siyang senaryo nang muling nagsalita ang nasa kabilang linya.

"Thank you, Jona. Gusto ko mang magkita tayo para makapag-usap ng maayos. Pero paano mangyayari iyon samantalang sobrang higpit nila rito sa Saudi?"

Halatang may tuwa sa boses ni Niel pero hindi rin maipagkamali ang bakas ng takot. Well, walang makapagsisi! Dahil talagang sa ganoong paraan sila pinalaki. Ang mayroong takot.

'Ikaw na yata ang lalaking takot sumubok, Niel. Aba'y siyempre nasa atin na ang diskarte. And we can do it secretly na tayo lang makakaalam. Puwede rin naman as a group kagaya noong birthday mo.' nakatawang ani Jona.

Basta! Iba ang tama sa kaniya ng lalaking kausap at basta bumulabog sa puso niya. Samantalang may live in partner siyang imiwan sa bansa. Sa boses pa lamang nito ay napapa-masturbate na siya. While her man in the Philippines sometimes asked her to undress while they're talking in the telephone. Subalit hindi nabubuhay ang tinggil niya.

BILANG isang anak at lumaki na napapalibutan ng mga alagad ng batas ay malaki talaga ang takot niya na makagawa ng labag sa batas.

'F*ck! Gusto ko siya! I want to f●ck her another time. Tang●na eh! Bakit pa kasi nay ganoong batas dito sa Saudi?!'

Lihim tuloy na napamura si Patrick Niel dahil sa kaisipang nais makita ang babaeng nakaniig noong kaarawan niya. Subalit dahil sa mahigpit na batas sa bansang banyaga ay mas napaigting ang panga niya.

'Hey, baby, natahimik ka na yata riyan ah. Nahiya tuloy ako sa iyo. Ako pa na baba---'

"No, don't think about that way, Jona. Dahil sa totoo lang, I really appreciate it. Nag-iisip lang din ako kung paano tayo makakapagkita. Sa friday daw may party din yata mga luko -luko kong kaibigan sama ka ba?" aniya na lamang ni Niel.

But in his mind ay nagdadalawang-isip siya kung sasama siya sa mga ito. Hindi naman sa killjoy siya pero natatakot lang siya dahil sa batas ng Saudi Arabia.

Marami pa silang napag-usapan na kung hindi pa tumunog ang cellphone ni Jona na palowbat na ito ay hindi pa sila nakapag-isip na magpaalam sa isa't-isa.

"For now, Jona, I'll cut the line. Dahil mamahinga pa tayong parehas. Kapwa tayo duty bukas. Good night, and have a sweet dreams, Jona."

Pamamaalam ng binata sa dalaga na muling bumihag sa puso niya after his break up with past girlfriend. Hindi na rin niya hinintay na sumagot pa ang dalaga dahil alam niyang hahaba pa ang usapan nila kung hintayin niya itong sumagot. Well, babaero raw siya sabi ng kambal niyang kapwa niya nasa ibang bansa. Ang pagkakaiba nga lang nila ay nasa Seoul Korea ito at isang alagad ng batas samantalang siya ay sa Kingdom Of Saudi Arabia as a General Surgeon.

"Lord, tama ba itong ginagawa ko? Nasa bansang Arabyano ako, Bossing. Kaya't nagdadalawang-isip ako kung itutuloy ko ba o hindi." Katanungang nakatulugan ng binatang si Patrick Niel.

SA kabilang banda, matapos ang mahaba-haba nilang pag-uusap ni Niel ay abot taenga ang ngiti ng babaeng si Jona.

"Yes, I know it! Malakas ang kutob kong may nararramdaman din siya sa akin. Kunting push na lang mapapasaakin na rin siya ng walang pag-aalinlangan " mahina niyang sambit.

Pero sa kaniyang paghiga ay hindi niya sinasadyang natabig ang frame nila ng kinakasama sa Pilipinas habang magkayakap.

"Randy," bulong niya at kinapa ang sarili kung may pagmamahal pa siya sa naiwan niyang live in partner. Ang usapan nilang dalawa ay pag-uwi niya galing sa bansang Saudi Arabia ay magpapakasal na sila.

"Kaya mo bang ipagsawalang-bahala ang taong sandigan mo ng panahong down na down ka? Kaya mo bang iwanan ang taong pinag-alayan mo ng puri mo ng paulit-ulit? At higit sa lahat kaya mo bang hiwalan ang taong naging dahilan kung bakit nasa bansang Arabyano ka?" Mga ilan lamang sa mga katanungang nagsulputan sa kaniyang isipan.

Pansamatalang natigilan ang dalagang fala na dahil sa mga katanungang tumatakbo sa kanyang isipan pero agad ding nakabawi

"Bahala na riyan kung ano ang gagawin ko in the future. Basta ang importante sa akin ay mahal ko siya at mahal din niya ako," paismid niyang sambit sa sarili saka parang wala lang na nahilata sa higaan niya at nagtakip ng kumot.

ISANG araw, dahil na rin sa tulong ng mga taong nakapalibot sa kaniya ay unti-unti ring bumangon sa pagkalugmok si Whitney Pearl.

"Ang pinsan kong balo forever na ito ay nakaalalang dumalaw. Mukhang napagod din sa pagpatayo ng mga detective agencies," bulong niya habang inaaayos ang sarili bago napagpasyahang bumaba upang makapag-usap silang magpinsan.