BROKENHEARTED BILLIONAIRE

CHAPTER FIVE

SA bahay ng mag-asawang Cyrus at Weng ay naging abala ang mga tao sa kaunting celebrasyon sa kaarawan ng kambal although wala sila sa kanilang piling.

"Sablay ko, may naaalala ka ba?"

May ngiti sa tanong ni Lampa sa asawa na kahit ilan na ang kanilang apo maski may mga apo na sila sa tuhod ay Sablay pa rin ang tawag sa asawa.

Ah, basta! Ito ang Sumablay sa Lampa niyang puso! Kaya't iyon ang tawag niya rito forever!

"Wala, asawa ko. hindi pa kasi ako uminum ng centrum," pabiro nitong sagot pero agad ding bumawi lalo at napasimangot siya.

Ah, mabigyan niya ito ng left and right kick with round kick kapag hindi maging kaaya-aya ang sasabihin o isasagot nito.

"Asawa ko naman,m. Hindi ka na mabiro. Of course makakalimutan ko ba naman ang mga mahahalagang araw sa buhay natin? Natural ay hindi, asawa ko.

Magkaiba nga lang ang sitwasyon ngayon dahil parehas na wala rito ang mga apo natin. Si Vince Ethan nasa Korea na hindi man lang makaalalang tumawag at si Patrick Niel ay nasa Riyadh at ganoon din na hi ni ho ay wala."

Naging maagap naman si Sablay Dulay. Mas maigi na rin ang maging maagap da paliwanag. Kahit may edad na sila kung sa liksi ang pag-uusap ay baka hablutin siya ng mahal na asawana wala sa oras. Subalit nasa ganoon silang pag-uusap nang bumaba si Weng o ang manugang nila sa panganay na anak. Kaya naman ay nabaling dito ang kanilang atensiyon.

"HUWAG po kayong mag-alala, Mama, Papa. Aba'y malay natin kapag tatawag na sila ay may mga ipapakilala na sa atin o maging manugang. Anyway, maraming salamat at nakarating kayo rito ng maayos," ani Weng nang nakaupo na sila ng maayos.

Sa narinig ay muling bumalatay ang ngiti na nagbibigay ng liwanag sa mukha ni Lampa. Ang butihing maybahay sa asawa, ina mga anak, at lola sa mga apo at great grandchildren.

"Well, well. Well it's not bad, anak. Alam mo namang tumatanda na kami ng Papa ninyo. Kaya't kailangan na ring magsipag-asawa ang mga apo ko," nakangiti nitong sagot

"Yes, Mama. Kaya't kahit wala rito ang mga celebrants ay dapat magsaya tayo dahil we're still lucky na as kabila ng katotohanang wala sila rito. But we are able to celebrate their birthdays," sambit naman naman ng bagong pasok na si Cyrus galing sa kinaroroonan ng mga caterers.

DAHIL sa pag-checheer up ng mga kaharap ay napaliwanagan din nila ang ginang. Hindi sila nagkamali dahil hindi nagtagal ay masaya na ring nakipagkuwentuhan ang mag-asawang Lampa at Sablay sa mga panauhin na unti-unti na ring nagsipagdatingan.

"Oh, mga apo ko. Halika kayo rito kay lola."

Tuwang -tuwa na pahayag ng una saka iminuwestra ang mga braso sa mga dumating. Ang mag-asawang Daylan at Crystal Marie, sinundan nina John Chester at Shiela kasama ang kani-kanilang mga anak.

Kung sa mga nakaraang okasyon ng pamilya ay sa tahanan o family ng mga Aguillar ito ginaganap, this time ay sa tahanan naman ng mag-asawang Cyrus at Weng para maiba naman daw sabi rin ng Ginang.

"Ah, we are the Aguillar's, Grandma as Grandma. Kay pinsan Samantha na lang ang Lola dahil gusto raw ang naiiba." Hagikhik pa ni CM kaso pasimpleng siniko ng asawa.

"Aba'y, bayaw. Mukhang hindi ka pa nasasanay kay pinsan CM ah. Aba'y ilang taon na si Darlene Faith. Si Insan Sam? Abala pa iyon sa dragon ng puso nilang nag-ina baka siya na ang dragon hindi si bayaw Braxton."

Nakatawang baling ni John Chester sa bayaw. Hindi naman kasi nalingid dito ang paniniko sa pinsan nilang maton. Well, it runs in the family, ika-nga nila.

Kaso sa tinuran niyang iyon ay naging mas maingay ang kanilang atmospera.

SEOUL KOREA

"Boss, aba'y mukhang nakalimutan mo na ang araw na ito ah," dinig ni Vince Ethan na wika ng isa niyang tauhan.

"Ano'ng sinasabi mo, Reyes? Wala maman tayong okasyon sa pagkakaalam ko," tugon ng military Captain.

"See? Aba'y ikaw itong walang asawa sa atin pero ikaw ang unang naging makalimutin." Pangangantiyaw pa ng isa.

Tuloy!

Napagahagikhik ang mga ito subalit kaagad ding nanahimik ang isa.

"Baka naman may espesyal na araw kang nakalimutan, boss?" patanong nitong sambit.

"Kaya naman pala may cake si Angela kaninang umaga ah---"

Subalit hindi na nagawang tapusin ni VE ang pananalita. Dahil na rin sa nawala ang kuryente. Ngunit hindi naglaon ay bumalik ngunit birthday wishes ang sumalubong.

"Thank you so much, men. I really appreciate your efforts." Nakakalalaki man sumilip ang butil ng luha sa binatang military Captain.

"You are welcome, Sir," sabayan din nilang sambit saka sumaludo.

SAMANTALA sa kabilang banda, dahil sa araw ng kanilang pahinga ay napagdesisyunan ng magkakaibigan na magbonding o magkaroon ng kaunting salo -salo lalo at kaarawan ni Niel.

"Pare, akala ko ba sa beach tayo? Bakit sa apartment pa ni Bernard?" may pagtatakang tanong ni Niel.

"Mas maganda nga iyon, bro, mas private kaysa sa beach na marami ang tao wala pa tayong kalayaan," saad naman ni Alfred.

"Ngunit, pare, alam n'yo naman ang patakaran dito sa Saudi. Bawal ang mga alak dito tapos iyon pa ang gusto ninyong inumin?" kunot-noong tanong ni Niel.

"Pareng Niel, alam mo bang masyado kang matakutin? Oo, nandoon na tayo. Bawal ang alak dito. Ngunit bakit malalaman ba ng mga motowa iyan kung walang magsasabi o magsusumbong sa kanila? Hindi naman 'diba? Kaya't relax lang, bro." nakatawang saad ni Bernard.

Subalit para sa isang tulad niyang napapalibutan ng mga alagad ng batas ay hindi pa rin mapaliwagan lalo at tungkol sa batas.

"Nandoon na tayo, guys---"

"Pare, alam namin na it's your birthday and we know you kung sinabi mo ay gagawin mo but don't worry we'll help you about the cost." Pamumutol ng isa pa nilang kaibigan na taga cashier ng Al Jazeera Hospital.

"Money is not the issue here, Tol. dahil kung sinabi kung ako ang sagot gagawin ko iyan walang problema. Ang nais ko lamang ipaunawa sa inyo ay ang kaibahan ng batas dito sa Saudi at sa Pilipinas."

Paliwanag ps rin ni Niel. Hirap pa rin silang kumbinsihin siya na sa boarding na lamang nila ang party.

"Kalimutan mo na iyan, Pare. Ang isipin mo na lang ang mahalaga at mag-enjoy tayo paminsan-minsan dahil ikaw na rin ang nagsabi na iba ang batas dito at sa ating bansa," nakatawang a ni Alfred dahil kitang-kita pa rin nila ang pagtutol sa mukha nito.

Gusto mang tumutol ni Niel. Ngunit wala na rin siyang nagawa dahil pinagtulungan na siya ng mga kaibigan. In other words, kulang na lamang ay buhatin siya ng mga mga ito. Dahil sa wakas ay pumayag siya sa haba ng kanilang pangungimbinsi sa tulad niya.

Ilang sandali pa ay nasa apartment na sila ni Bernard. Kung ano ang sermon na narinig nila sa celebrant sa sarili nilang apartment ay mas malala pa ang angal nito ng nakita ang mga kasamahan nila na magsasagawa ng party.

"ANO'NG ibig sabihin nito, pare? Aba'y ano ang balak n'yong palabasin? Kanina ayaw ninyong sa beach na lang tayo, pangalawa alak, at ngayon naman may mga babae dito? Alfred, Bernard, what kind of joke is this?"

May kalakasang a tanong ni Niel na kung tutuusin ay halos hindi pa siya pumapasok sa main door.

"Pare, kulang ang table kung walang mga chika babes ikaw naman 'tol maka lwhat kind of joke ka."

Ang loko-lokong si Bernard ay tinawanan lamang siya na sinundan pa ni Maximo.

"At isa pa, Pare, we are not getting any younger anymore, so don't be mad," nakatawa nitong sambit.

"Kayo, huwag n'yo akong pina---"

Hindi pa nga nito natatapos ang sinasabi ay sinalubong ng dalawang babae sina Bernard at Alfred.

"Akala nga namin hindi na kayo darating, honey. Aalis na sana kami baka may makatunog pang motowa pero thanks God you're here already."

Walang pasintabing sambit ng isa sa mga ito kay Alfred kasabay nang paghalik sa labi nito na tinugon nito saka nagsalita.

"Puwedi ba naman iyon, hon? Paminsan-minsan na nga lang tayo nagkikita eh," masaya nitong sagot.

"I miss you, hon. Thanks for coming." salubong naman ng isa kay Bernard na para bang contest ang mga ito sa show down sa halikan.

Bilang isang nilalang with dignity, tumalikod na lamang ang binata kaysa naman manermon siya sa mga ito na wala ng kahihiyan at maghalikan pa sa harap nila.

"Oh, where are you going, birthday boy?" Maagap na pagpigil ng mga kaibigan pero hindi siya lumingon.

"Salamat na lang mga pare. But even you'll call me killjoy, but I can't take the risk of this," tugon niya sa mga ito at nagpatuloy sa paghakbang.

He'd rather to celebrates by himself his birthday than to be with those immoral who were kissing barely in front of him!

It's better that he'll make a call via the internet to his family way back in his country than to take the risk. He knew it that his family would celebrate their birthday with his twin even they're thousands miles away from.

Immoral na pala ngayon ang makipaghalikan in public! XD!

Pero bago siya makalabas sa gate ng apartment ay nahabol na siya ng mga ito at hindi tinigilan hanggat hindi siya naibalik sa loob.