@วันต่อมา
ครืด~ ครืด~
โทรศัพท์มือถือที่สั่นสะเทือนอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงปลุกคนที่เพิ่งจะมาหลับตอนเกือบเช้าให้ขยับตัวอย่างเชื่องช้า
ไบรอันยังไม่ลืมตา แต่ควานหาคนที่หลับไปพร้อมกันก่อนเป็นอันดับแรก แต่พอพบเพียงความว่างเปล่า ไอความเย็นที่สาดกระทบลงมาบนพื้นที่ข้างเตียงไม่ได้เย็นจัด บ่งบอกว่าคนข้างๆ ที่หลับนอนด้วยกันเพิ่งตื่นเมื่อไม่นานมานี้ส่งผลให้ไบรอันลืมตาแล้วคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูรายชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ
วินาทีนั้น สายเรียกเข้าถูกตัดไปพอดี เลยทำให้เห็นสายที่ไม่ได้รับที่ปรากฏอยู่บนนั้นแทน
“เหี้ยล่ะ ทำไมไอริณถึงโทรมาถี่ขนาดนี้วะ” ไบรอันเกือบจะดีดตัวลุกทั้งตัว แน่นอนว่าเขาตื่นเต็มตา เกือบสิบสายที่ไอริณโทรเข้ามามันไม่ใช่เรื่องปกติเลย
เมื่อก่อนมีแต่เขาที่เป็นฝ่ายตามและโทรหาเธอซ้ำๆ แต่เมื่อคืนยันเช้าไอริณเป็นฝ่ายโทรหาเขา มันอาจจะมีอะไรบางอย่างที่เธอจำเป็นต้องคุย
มือหนายกขึ้นยี
