“ระหว่างฉันกับเฮียเลอร์ เธอกลัวใคร” ถามออกไปพร้อมกับหยุดสายตามองที่ใบหน้าจิ้มลิ้ม ร้องไห้จนตาบวม ถ้าเป็นเวลาปกติเขาไล่ออกไปให้พ้นหน้าแล้ว ไม่ทนยืนมองน้ำตาของใครให้มันเสียเวลาแน่นอน
“กลัวเฮียเลอร์”
“ก็แปลว่าเธอต้องเลือกฉัน จะกลัวอะไรนักหนา ทำเหมือนกับว่าไม่เคยไปได้” พูดออกไปอย่างหงุดหงิกก่อนจะดึงร่างบอบบางเข้ามาประชิก ริมฝีปากหยักได้รูปตะโบมดูดดุนลงไปบนปากนุ่ม กวาดสายตามองคนที่เขากำลังจูบเห็นเธอหลับหูหลับตา ทำราวกับว่าโคตรฝืนใจ
เซ็งฉิบหาย ได้กับกูแล้วอย่ามาติดใจเรียกร้องเอานู่นเอานี่ทีหลังก็แล้วกัน!
“อื้ออ!” เสียงหวานพยายามทักท้วงเมื่อลิ้นสากสอดควานเข้าไปในโพรงปากบางก่อนตวัดโลมเลียตักตวงความหวาน
ไบรอันใช้ความชำนาญที่มีมากกว่าลูบไล้ส่วนเว้าส่วนโค้งพร้อมกับการปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกทีละชิ้น จัดการจนเปลือยเปล่าก่อนจะลากไปที่เตียงพร้อมกัน
“นอนกับฉันมันฝืนใจเธอมากหรือไง”
“คะ..คนไม่
