@วันต่อมา
เสียงคุยกันมาจากห้องครัวดังเข้ามากระทบหูคนที่หลับอยู่บนโซฟากลางห้องส่งผลให้ไบรอันลืมตาตื่นพร้อมกับใช้มือขยี้ตาของตัวเอง
ร่างสูงขยับตัวลุกก่อนจะมองหาต้นทางของเสียง แว๊บแรกเห็นใบหน้าจิ้มลิ้มมีรอยยิ้มเล็กๆ ของใบหม่อน เหมือนเธอกำลังทำอาหารอยู่ในครัวโดยมีเฮียเลอร์คอยช่วยเหลืออยู่ใกล้ๆ
รู้แหละว่าหากเขาเดินเข้าไปคุยด้วยหรือเข้าไปวุ่นวายบางทีรอยยิ้มที่เห็นในตอนนี้มันอาจจะหายไปและไม่หลงเหลืออยู่แล้วก็ได้ เลยทำได้เพียงมองเธอคุยกับเฮียเลอร์ บางครั้งก็ยิ้ม บางครั้งก็หัวเราะ กล้าพูดได้เต็มปากว่าก่อนหน้านี้ตอนที่เธอและเขาอยู่ด้วยกันเธอยิ้มมากกว่านี้ด้วยซ้ำ มีความสุขมากกว่านี้หลายเท่า แต่พอนึกขึ้นได้ว่าก็เขาอีกนั่นแหละที่เป็นสาเหตุที่ทำให้รอยยิ้มของเธอหายไป พลันตัวเขาก็หงอยไปทันทีเช่นกัน
ได้นั่งมองอยู่ไม่นานเจ้าของร่างบางก็ขยับตัวจากจุดที่ยืน พอจังหวะที่ร่างเล็กไม่ได้ถูกเคาน์เตอร์บาร์บดบ
