@คอนโดมิเนียมของไคเลอร์
“…นอนพักที่นี่ให้สบายใจก่อน หม่อนพักผ่อนได้ตามสบาย อยากกินอะไรที่อยู่ในตู้เย็นกินได้ทุกอย่าง อยากอาบน้ำ อยากนอนแช่ในอ่าง หรือถ้าไม่อยากอาบน้ำแล้วอยากนอนพักเลยก็ได้เหมือนกัน ตามสบายเลยนะ” ไคเลอร์ยกมือขึ้นลูบศีรษะคนตัวเล็กเบาๆ อดสงสารไม่ได้ยิ่งตอนที่เห็นรอยแดงบนใบหน้า
ผู้หญิงบอบบางและอ่อนโยนขนาดนี้ ไอ้สวะเหี้ยๆ ตัวนั้นมันยังกล้าทำร้ายได้ลง
“ขอบคุณนะคะเฮียเลอร์ ขอบคุณเฮียที่ไปช่วยหม่อนได้ทัน” คนตัวเล็กก็รีบยกมือไหว้ เธออยากขอบคุณจริงๆ
“ไม่เป็นไร แต่หม่อนเก่งมากเลยนะ ดีแล้วที่ตัดสินใจโทรหาเฮีย ดีแล้วที่บอกข้อมูลจนเฮียตามหาเธอเจอ เก่งที่สุดแล้วนะ ไม่ต้องร้อง หม่อนผ่านเรื่องแย่ๆ มาแล้ว”
“ขอบคุณทุกอย่างที่ช่วยเหลือนะคะ ถ้ามีโอกาสหม่อนจะตอบแทน”
“ไม่เป็นไร อย่าคิดมาก ถ้าหิวหรืออยากทานอะไรบอกเฮียได้ตลอดนะ ไม่ต้องเกรงใจ” ใบหม่อนพยักหน้ารับ ตั้งแต่วินาทีที่รู้ว่าเขาไปช่
