“ตะวันอาทิตย์หน้าพี่จะต้องไปออกค่ายแพทย์อาสาที่เชียงรายบนดอยตะวันอยู่คนเดียวได้มั๊ย??” พี่หมอหลังจากทำงานเสร็จในห้องทำงานในคอนโดก็เดินมาหาพร้อมกับสวมกอดคนที่เคี้ยวขนนจนแก้มตุ่ย
“อื้อๆๆ..ได้ค่ะพี่หมอจะไปกี่วันละค๊ะ??” คนร่างบางที่กำลังดูซีรี่ย์เรื่องโปรดหันมาถาม
“เอ๊ะ!!!…” มือหนาจับไปที่ถุงขนมมันฝรั่งทอดซองโตที่ในห้องเค้าไม่เคยจะมีมาก่อน ตะวันนั้นแอบย่องไปเอาในห้องของเธอมาแล้วแอบกินตอนพี่หมอทำงาน
“พี่บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วครับว่าห้ามกินของพวกนี้อาหารขยะทั้งนั้น” พี่หมอเอามือกอดอกทำหน้าดุยืนมองคนร่างบางตาขวางที่ทำหน้างิกเพราะพี่หมอเขาห้ามเธอกินมื้อดึกโดยเฉพาะขนมขบเคี้ยว
“หึ!!….แค่ซองเดียวเอง..น๊าค๊าาา!!!” คนร่างบางอ้อนเหมือนเด็กอยากกินขนม
“พี่ว่าพี่เอาตะวันไปด้วยดีกว่าไม่งั้นกลับมาเมียพี่ต้องแปลงร่างเป็นหมูแน่นอน” พี่หมอยิ้มเยาะคนร่างบางที่ช่วงนี้เธอดูตัวบวมๆเพราะเธอใกล้จะเป
