วิศวะร้ายพ่ายรักเพื่อนสนิท

บทนำ

คอนโดมิเนียมหรูแห่งหนึ่ง

“อื้อ..เดย์ พอแล้ว กูเหนื่อย กูอยากนอน” หญิงสาวร้องออกมาดวงตาของเธอแทบจะปิดสนิท ในขณะที่ช่องทางรักถูกรุกล้ำด้วยปากและลิ้นของชายหนุ่ม

“อย่าพึ่งหลับสิ! เอวา กูยังอยากเอามึงอยู่เลย” ชายหนุ่มบอกออกไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย

“แต่กูเหนื่อยแล้ว มึงเอากูมาทั้งคืนแล้วนะ กูมีเรียนเช้าด้วย”

“กูก็เรียนกับมึงปะ! กูขออีกรอบเดียว เอวา กูไม่ไหวแล้ว” เขาพูดเสียงแหบพร่าพร้อมกับผละออกจากกลีบกุหลาบงาม ก่อนที่เขาจะจับแก่นกายที่ขยายจนใหญ่โตสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักที่คับแคบของเธอ

“อื้มมม แน่นฉิบหาย” เขาสถบออกมา

“อ๊าาา ซี้ดดดดด เดย์ ขยับหน่อยกูเสียว” เธอร้องครางพร้อมกับสั่งเขาเมื่อเขาแช่แก่นกายอยู่อย่างนั้นไม่ยอมขยับเขยื้อนสักที

“มึงตอดกูแน่น กูเสียว” เขาดึงแก่นกายออกมาจนเกือบจะถึงปากทางเข้าก่อนจะเสียบเข้าไปอีกในคราวเดียว

ปึก!!

“อ๊ะ” หญิงสาวสะดุ้งเฮือกเมื่อร่างกายถูกจู่โจมอย่างแรง

แขนทั้งสองข้างของเธอโอบรอบคอเขาไว้ ก่อนจะโน้มลงมาจูบอย่างเร่าร้อนเพื่อบรรเทาความเสียวช่วงล่าง รอบเอวของเขาถูกเกี่ยวรัดด้วยขาเรียวของเธออย่างแนบแน่น

“ไหนมึงบอกว่าอยากนอนไง?” เขาผละริมฝีปากออกก่อนจะถามออกมาเมื่อเห็นท่าทีของเธอ

“มึงทำกูเสียวขนาดนี้..มึงจะให้กูจะนอนได้ยังไง?”

“กูรู้ว่ามึงก็ชอบ” ใช่! เขารู้ว่าเธอชอบให้เขาเอา เขารู้จุดอ่อนไหวของเธอ

“มึงกระแทกมาแรงๆ เลยเดย์” เธอสั่งเขาเสียงพร่า

“มึงขึ้นมาขย่มเองเลยมั้ย? กูขย่มมึงมาทั้งคืนแล้วเนี่ย” เขาบอกออกมาพร้อมกับกระแทกใส่เธอไม่หยุด

“มึงลงไปดิเดี๋ยวกูขึ้นเอง” เธอสั่งเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มไม่ยอมถอนแก่นกายที่ประสานกันออก เขาจับตัวเธอพลิกขึ้นมาคร่อมร่างตัวเองเอาไว้ จากนั้นหญิงสาวทั้งบดขยี้ ทั้งขย่ม ทั้งโยกย้ายส่ายสะโพก ร่อนเอวอย่างเมามัน

“อื้มมม แรงอีก เอวา” เขามองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย ผู้หญิงอะไร แม่ง! โคตรเซ็กซี่ เวลาที่เธอร่อนเอวอยู่บนตัวเขา หน้าอกคัพดีของเธอกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการขย่ม เขามองเธอด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

เธอเร่งจังหวะให้เร็วแรงยิ่งขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะไปสู่จุดหมาย ร่างบางกระตุกเกร็งก่อนจะกรีดร้องออกมา

“อ๊าาาาา”

ชายหนุ่มเด้งสะโพกสวนขึ้นไปพร้อมกับเร่งความเร็วกระแทกใส่กายสาวอย่างบ้าคลั่ง จนในที่สุดเขาก็พาเธอไปสู่จุดหมายปลายทางพร้อมกันอีกครั้ง

“อร้ายยยย / โอววววว” เสียงร้องของเขาและเธอดังประสานกันอย่างลงตัว เธอฟุบหน้าลงบนอกกว้างของเขา ฟังเสียงหอบหายใจของกันและกัน

“เอวา?”

“หืมม”

“ถ้ามึงยังไม่ลงไปจากตัวกู มึงได้โดนกูกระแทกอีกแน่ๆ” เขาบอกเพราะตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกปวดหนึบตรงกึ่งกลางลำตัวเพราะมันยังเสียบคาร่องของเธออยู่ และมันก็เริ่มจะขยายใหญ่ขึ้นมาอีกแล้ว

“มึงจะเอาอีกก็ได้นะ..กูไม่ติด”

“มึงแน่ใจเหรอว่าจะให้กูเอามึงอีก..ตรงนั้นของมึงบวมเป่งขนาดนี้ เดี๋ยวมึงก็ได้เดินกะเผลกไปเรียนหรอก”

“มึงห่วงกูด้วยเหรอ?”

“มึงเป็นเพื่อนกูนะ..กูก็ต้องห่วงมึงป่าววะ!” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ

คำก็เพื่อน สองคำก็เพื่อน กูคงเป็นได้แค่เพื่อนมึงสินะ..

แล้วเพื่อนเหี้ยอะไรวะ? แม่ง! นอนเอากันทุกคืน

“มึงไม่ต้องห่วงกูหรอก..ไปห่วงแฟนมึงนู่น”

“มึงอย่าพาลดิ เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับลียาเลยนะ” เขาเริ่มทำน้ำเสียงหงุดหงิดใส่เธอ

แตะต้องไม่ได้เลยนะ..แฟนมึงอ่ะ

“มึงกลับห้องไปเถอะ..กูจะนอนละ” หญิงสาวพูดพร้อมกับผละกายออกจากกายกำยำของเขา ยังมีเวลาอีก2 ชั่วโมงก่อนไปเรียน เธอขอนอนพักสักชั่วโมงก็ยังดี

“อะไรของมึงวะ? เมื่อกี้ยังบอกให้กูเอามึงต่ออยู่เลย นี่มาไล่กูกลับห้องอีกละ” เขาบ่นออกมา

“กูไม่อยากเอาละ..มึงกลับไปเถอะ”

“แต่มันแข็งแล้วเนี่ย..มึงจะให้กูทำไง?”

“มึงก็กลับไปชักว่าวที่ห้องมึงนู่น กูจะนอน”

“เออๆ กูไปก็ได้วะ! แม่ง! เอาใจไม่ถูกจริงๆ ผู้หญิงเนี่ย” เขาพูดพร้อมกลับก้าวขาลงจากเตียง ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าที่หล่นกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นขึ้นมาสวมใส่และเดินออกจากห้องของหญิงสาวไปยังห้องของตัวเองที่อยู่ติดกัน

ใช่แล้ว? เขาและเธออยู่คอนโดมิเนียมเดียวกัน และที่สำคัญห้องอยู่ติดกันอีกต่างหาก

All Day Part

หลังจากที่ผมเดินกลับมาที่ห้องของตัวเองผมก็รีบเข้าห้องน้ำเพื่อช่วยตัวเองอย่างไว จากนั้นผมก็ออกมาจากห้องน้ำและล้มตัวลงนอนบนที่นอนหนานุ่ม ผมนอนไม่หลับ อีก 2 ชั่วโมงผมก็ต้องไปเรียนแล้ว อ้อ! ลืมแนะนำตัวเอง สวัสดี ผมชื่อ อคิราห์ อายุ 22 ปี สูง 185 เซนติเมตร หน้าตาเหรอ? โคตรหล่ออ่ะบอกเลย ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ มันคือเรื่องจริง ส่วนชื่อเล่นของผมน่ะเหรอ ออลเดย์ แต่ไม่มีใครเรียกผมว่า ออลเดย์ เลยสักคน มีแต่คนเรียก ไอ้เดย์ ไอ้เชี้ยเดย์ ผมก็ไม่ได้ซีเรียสนะว่าจะเรียกผมว่าอะไร ครอบครัวของผมเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ขอไม่บอกชื่อนะ..เอาเป็นว่าชื่อดังก็แล้วกัน พ่อผมเป็นหมอและเป็นคนก่อตั้งโรงพยาบาลนี้ขึ้นมา ส่วนแม่ของผมเมื่อก่อนเป็นพยาบาล แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นคุณผู้หญิงไปละ..ใช่! พ่อกับแม่ของผมพบรักกันที่โรงพยาบาลแห่งนี้แหละ แล้วก็มีคนหล่ออย่างผมเกิดขึ้นมา อ้อ! ลืมบอกไป ผมมีพี่ชายด้วยนะ ชื่อ อคิรินทร์ ชื่อเล่น ออลไนท์ สงสัยใช่มั้ย? ว่าชื่อทำไมคล้ายๆ กัน ก็ผมกับไอ้ไนท์เป็นฝาแฝดกันไง ผมเกิดก่อนมันแท้ๆ แต่ผมต้องกลายมาเป็นน้องมัน ผมนี่โคตรเจ็บใจเลย พี่ชายฝาแฝดของผมมันเรียนเก่ง มันอยากเจริญรอยตามพ่อ ตอนนี้มันได้ทุนไปเรียนหมอที่ต่างประเทศ ผมก็จำไม่ได้ละว่าประเทศอะไร เพราะผมไม่ค่อยได้สนใจมัน ผมกับมันนิสัยต่างกันสุดขั้วไม่มีอะไรเหมือนกันเลยนอกจากหน้าตา เหมือนแกะดำกับแกะขาว ไม่ต้องบอกก็รู้ใช่มั้ยว่า ผมแกะดำส่วนไอ้ไนท์แกะขาว พูดถึงพี่ชายฝาแฝดผมไปเยอะละ มาพูดถึงผมบ้างดีกว่า ตอนนี้ผมกำลังเรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ปี 4 ที่ผมไม่อยากเป็นหมอเหมือนพ่อเพราะอะไรรู้มั้ย? ผมกลัวเลือดไง ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ผมมีแฟนแล้วเธอชื่อ ลลียา หรือเรียกว่า ลียา เธอเป็นคนสวยน่ารัก น่าทะนุถนอม ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ แต่เธอค่อนข้างจะเอาแต่ใจ ผมกับเธอชอบทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ ส่วนผู้หญิงที่ผมพึ่งเอากับมันมาเมื่อกี้ชื่อ เอวาลิลณ์ ผมเรียกมันว่า เอวา มันเป็นเพื่อนสนิทของผม สงสัยใช่มั้ย? ว่าทำไมผมกับมันถึงได้เอากัน เอาไว้มีเวลาผมจะเล่าให้ฟัง ตอนนี้ผมขอนอนก่อน ผมง่วงแล้ว..

End of All Day Part

Eva Part

สวัสดี ฉันชื่อ เอวาลิลณ์ ใครๆก็เรียกฉันว่า เอวา ฉันอายุ 22 ปี สูง 165 เซนติเมตร หน้าตาสวยอย่างกับนางฟ้ามาจุติ เคยมีคนบอกฉันแบบนั้น ฉันก็ไม่รู้หรอกว่ามันจริงมั้ย? เพราะตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นนางฟ้าเลยสักที ฉันเป็นลูกสาวคนเดียว ไม่มีพี่น้อง พ่อกับแม่ของฉันทำธุรกิจเกี่ยวกับส่งออก ซึ่งพ่อกับแม่ของฉันก็ทำแต่งาน เดี๋ยวไปประเทศนั้น เดี๋ยวไปประเทศนี้ ฉันไม่ค่อยได้เจอหน้าพ่อกับแม่เท่าไหร่ ฉันไม่อยากอยู่บ้านที่ใหญ่โตเกินไปเพราะมันมีแต่ความอ้างว้าง โดดเดี่ยว พ่อฉันก็เลยซื้อคอนโดใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียน แล้วแม่ง! โคตรจะบังเอิญอ่ะ ที่ห้องของฉันดันอยู่ติดกับห้องของไอ้เดย์ ผู้ชายคนที่พึ่งออกจากห้องไปเมื่อกี้นี้แหละ ไอ้เดย์มันมีแฟนแล้ว ซึ่งแฟนมันก็คือ ลียา เพื่อนสนิทของฉันเอง ลียาเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวที่ฉันสนิทด้วยตั้งแต่เรียนอยู่ ม.ต้น พอ ม.ปลาย ฉันก็ย้ายโรงเรียนมาเรียนที่เดียวกับไอ้เดย์ ฉันกับไอ้เดย์เป็นเพื่อนสนิทกัน มันเป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันสนิทด้วยที่สุด สรุปแล้วฉันมีเพื่อนสนิทอยู่สองคน ไม่ค่อยมีใครอยากจะคบกับฉันหรอก เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะมีแต่คนคิดว่าฉันเป็นลูกคุณหนู หยิ่ง ไม่ค่อยสนใจใคร โลกส่วนตัวสูง ตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6 ฉันย้ายโรงเรียนมาสามโรงเรียนแล้ว เพราะมีเรื่องทะเลาะวิวาทไง ฉันเป็นคนที่ไม่ยอมใครแต่ฉันก็ไม่ทำใครก่อน แต่ถ้ามีคนมารังแกฉัน ฉันไม่มีทางยอมแน่นอน มีแค่คนเดียวที่ฉันยอมให้มันรังแก นั่นก็คือ ไอ้เดย์ เพื่อนสนิทของฉันเอง อ้อ! ลืมบอกไปว่าฉันเรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ปี 4 ใช่! ฉันกับไอ้เดย์เรียนเหมือนกัน แต่จริงๆ แล้วฉันอยากเรียนคณะอักษรศาสตร์มากกว่า

อยากรู้แล้วใช่มั้ย? ว่าฉันมาสนิทกับไอ้เดย์ได้ยังไง? ทำไมฉันถึงเรียนคณะเดียวกันกับไอ้เดย์ แล้วไอ้เดย์เป็นแฟนกับลียาได้ยังไง? และฉันกับไอ้เดย์มาเอากันได้ยังไง?

มา..เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง