พิธีแห่ขบวนขันหมากเกิดขึ้นในช่วงเช้า มีการจุดลูกประทัดเพื่อเป็นสิริมงคลสำหรับงานมงคล
หลังจากเจ้าบ่าวผ่านประตูเงินประตูทอง และเข้ามารับเจ้าสาวออกไปทำพิธี พิธีพระก็เริ่มขึ้นท่ามกลางความยินดีของคุณเข็มสรณ์ ที่ได้เห็นลูกๆ มีครอบครัว และตนเองก็อยากอุ้มหลานเหลือเกินแล้ว ก่อนตายขอแค่ได้เห็นหน้าหลานและช่วยเลี้ยงทายาทตัวน้อย ๆ สักคนสองคนก็ทำให้ท่านมีความสุขแล้วนั่นเอง
“แม่ขอให้ลูกทั้งสองมีความสุขมาก ๆ อยู่กันไปจนแก่เฒ่า ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะลูก แม่รักริศมากนะลูก รักหนูลินด้วย มียินดีเหลือล้นที่คนที่แม่รักทั้งสองได้แต่งงานกันแบบนี้ จงรักษาใจกันให้ดี ประคับประคองชีวิตคู่ไปด้วยกันให้ตลอดรอดฝั่ง”
“ครับ/ค่ะ คุณแม่”
“คนเราน่ะลูก ยิ่งอยู่กันไปนาน ๆ ยิ่งต้องรักกัน รู้ไหมทำไม เพราะว่ายิ่งอยู่กันไปนาน ๆ เรายิ่งต้องพึ่งพากันและกัน เราจึงต้องรักกันให้มาก ไม่ใช่อยู่กันไ
