เนื้อหาต่อไปนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล
โปรดวิญญาณในการอ่าน
เรื่องราวในอดีตค่อย ๆ จางหายไปเมื่อความจริงถูกเปิดเผย หลังสิ้นเสียงแผ่วเบาก้องก็หันไปมองแม่ชีนิพรที่เคยพบเจอเขาในงานทอดกฐิน นั่งมองเบื้องหน้าด้วยแววตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แล้วพูดกับดวงวิญญาณของคฑาวุธซึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่างบ้าน ที่กำลังมอดไหม้ด้วยเปลวเพลิง
“เมื่อเขาไม่ใช่ของของเราก็ไม่ต้องรั้งเขาไว้หรอก เป็นบาปติดตัวไปเปล่า ๆ” สิ้นเสียงลมหายใจเฮือกสุดท้ายที่พยายามพูดเพื่อให้หมดบ่วงกรรมที่ตัวเองเคยสร้างขึ้นมานิพรก็ดับสูญไป หลังจากต่อสู้กับโรคมะเร็งร้ายที่รุมเร้า ผลเนื่องมาจากบ่วงกรรมที่ชาติปางก่อนก่อไว้
คฑาวุธมองนิภาที่กลับชาติมาเกิดเป็นแม่ชีนิพรด้วยความรู้สึกผิด ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปยังน้ำพริกที่ยืนร่ำไห้อยู่ด้านข้าง ก่อนน้ำตาดวงจิตนั้นจะหลั่งไหลออกมา เมื่อรู้สึกผิดที่เข้าใจเธอผิดมาโดยตลอด อีกทั้งยังเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องเจอ
