43
4 เดือนผ่านไป
วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆแต่ละวันมันแสนยาวนาน อีกสองปีกับอีกแปดเดือนผมถึงจะได้เจอหน้าเด็กแสบ อยากไปหาใจจะขาดแต่ไปไม่ได้ อยากไปแอบดูก็กลัวจะโดนจับได้แล้วเด็กแสบจะโกรธมากกว่าเดิม ผมต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้ เพื่อพิสูจน์ว่าผมรักเธอแค่ไหนผมจะต้องอดทนรอวันนั้น
ผมมองไปรอบๆห้องที่เคยมีเราสองคน ผมกลับไปใช้ชีวิตคนเดียวอีกครั้ง แต่มันไม่เหมือนเดิม ผมคิดถึงเด็กแสบใจจะขาด ผมเอาแต่ทำงานเพื่อไม่ให้คิดถึงแต่มันก็คิดถึงอยู่ดี มันทรมานเหลือเกิน
ภาพตามมุมห้องที่เคยมีเด็กแสบนั่งอยู่ ยืนอยู่ หรือทำอะไรมันผุดขึ้น รอยยิ้มน่ารักสดใส คนที่ชอบอ้อนให้ผมพาไปนั่นไปนี่ คนที่ชอบแกล้งผม คนที่ชอบกวนเวลาทำงาน เด็กดื้อเด็กซน ผมเดินไปตามมุมห้องที่มีภาพเด็กแสบผุดขึ้น
"นายครับ"เสียงลูกน้องคนสนิทผมดังขึ้นเรียกสติผมกลับมา
"ว่าไง"ผมขานรับ ตายังจ้องมองที่จุดเดิม จุดที่เด็กแสบชอบนั่งเล่น
"ถึงเวลาหมอนัดแล้วครับ"ถ
