6
"ไหนซื้ออะไรมากิน"ผมพาร่างบางเดินออกมาจากห้องนอน
"พิซซ่า"เธอเดินไปหยิบถุงกล่องพิซซ่าที่ทำหล่นไว้หน้าห้องมาให้ผมดู หวังว่าหน้ามันคงไม่เละนะ
"กินข้าวดีกว่ามั้ยทำให้"ผมถามเมื่อมองพิซซ่าที่เย็นแล้วคงไม่อร่อยแล้วแน่เลย
"อยากกินไข่เจียว"เธอพยักหน้าบอก เลี้ยงง่ายดีแท้อยากกินไข่เจียว
ผมเดินไปที่ครัวเอาข้าวออกมาเวฟแล้วทำไข่เจียวให้ทั้งผมและเด็กแสบกิน จากนั้นก็พากันไปอาบน้ำ ผมออกมาทำงานต่อส่วนเด็กแสบวุ่นกับกระเป๋าอยู่ในห้อง
ผมอยากถอนหายใจเป็นร้อยๆครั้ง นี่ผมก็เริ่มใจอ่อนจากที่คิดว่าจะใจแข็งไม่อ่อนข้อไม่ง้อแต่พอเห็นน้ำตาก็อดไม่ได้ ตอนเด็กแสบขนาดไหนโตขึ้นแสบยิ่งกว่า หลายวันก่อนเล่นไปบอกผู้ใหญ่ว่าผมขืนใจเธอ จนผู้ใหญ่จับแต่งงาน แสบมั้ยล่ะ!
ที่จริงผมไม่แต่งงานกับเธอก็ได้เพราะยังไงผู้ใหญ่ก็เชื่อผมมากกว่ายัยเด็กเลี้ยงแกะนี่อยู่แล้ว แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ผมสัญญากับผู้ใหญ่ไว้ผลเลยออกมาตามที่เห็น
น้องเกรซเอาแต่ใจและดื้อมาก! เมื่อคืนก็มาทำงานผมพัง ผมบอกว่าไม่ต้องช่วยๆเธอก็ยังดื้อจะช่วยจนทำให้งานผมพังไม่เป็นท่า เอกสารเปียกไม่พอโน๊ตบุ๊คผมยังมาหน้าจอแตกอีก
"อ่ะ น้องเกรซให้ที่ทำของพี่ชีต้าพัง"น้องเกรซเดินออกมาจากในห้องใส่ชุดนอนน่ารักของเธอยื่นโน๊ตบุ๊คตัวเองให้ผมแทนตัวที่เธอทำของผมพังเมื่อวาน
"แล้วจะใช้อะไร"ผมปรายตามองโน๊ตบุ๊คของเธอแล้วเกิดความคิดใหม่ขึ้น
"เดี๋ยวซื้อใหม่"เธอบอก
"มีเงิน?"ผมเลิกคิ้วถาม เพราะตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เงินทุกบาทเธอต้องใช้กับผมเท่านั้น จะไปยุ่งกับพ่อแม่เหมือนเมื่อก่อนไม่ได้
"เงินค่าขนมที่พี่ชีต้าให้ไง"เธอตอบเสียงเบา
"อือ"ผมพยักหน้าแล้วยื่นมือไปรับโน๊ตบุ๊ค
"หายโกรธน้องเกรซก่อน"เธอชักโน๊ตบุ๊คกลับแล้วต่อรอง ผมเลิกโกรธไปนานแล้วมั้ยผ่านมาเป็นวันแล้ว
"อือ ไปนอนไป"ผมถอนหายใจแล้วตอบในลำคอชิ่งโน๊ตบุ๊คในมือน้องเกรซมาถือไว้ ต่อรองเก่งจริงๆยัยเด็กแสบ!
พรึบ!
"ไม่เอานอนพร้อมกัน"น้องเกรซทิ้งตัวนั่งตักผมไม่บอกไม่กล่าว ส่ายหัวไปมาอย่างดื้อด้านไม่ยอมเข้าไปนอน นี่มันดึกแล้วด้วย
"งั้นก็ลุกไปนอน"ผมดันหลังเล็กให้ลุกจากตักจะพาไปนอน เดี๋ยวนอนไม่เต็มอิ่มก็งอแงใส่ผมอีก
"ป่ะ^^"เธอลุกขึ้นยิ้มร่า จูงมือผมเข้ามานอนในห้อง
ผมยังไม่ได้เข้าหอกับยัยเด็กแสบนี่เลยแล้วดูท่าทางอันไร้เดียงสานั่นจะรู้มั้ยว่าเธอต้องตกเป็นของผม ให้ตายเถอะ
"พี่ชีต้านอนตรงนี้นะแล้วกอดน้องเกรซด้วย เหมือนตอนเด็กๆ"เธอล้มตัวนอนกอดพี่หมีเธอแล้วตบที่ข้างๆบอกอย่างร่าเริง
"ถ้าจะให้กอดเอาหมีไปเก็บ"ผมมองพี่หมีของเธอแล้วบอก ไม่ใช่ว่ารังเกียจผมแค่ไม่อยากให้เธอติดพี่หมีเธอมากเกินไป ติดผมคนเดียวก็พอแล้ว
".....เอาพี่หมีวางไว้ตรงนี้นะ"เธอเงียบชั่งใจอยู่สักพักถึงเอาพี่หมีเธอวางไว้ข้างๆหมอนเธอ เงยหน้าขึ้นบอก
"เอาไปไว้ที่โซฟา ถ้าไม่ก็ไม่กอด"ผมบอกแค่นั้นแล้วทิ้งตัวลงนอนหันหลังให้
พรึบ!
"พี่หมีนอนอยู่ตรงนี้นะ"เสียงยัยเด็กแสบลุกขึ้นจากเตียง พูดกับพี่หมีเธอ คนบ้าอะไรพูดกับหมี พูดตั้งแต่เด็กจนโต จะเข้ามหาลัยอยู่ละยังติดหมีอยู่อีก
"น้องเกรซเอาพี่หมีไปไว้แล้ว"เด็กแสบเดินกลับมาที่เตียงบอกผม
"นอนลงสิ"ผมยิ้มมุมปากแล้วพลิกตัวหันไปหา ตีหน้านิ่ง
พรึบ
สวบ
เด็กแสบนอนลงผมก็สวมกอดเธอทันที ร่างนุ่มนิ่มที่ผมคิดถึงมาหลายปี ได้กอดสักทีสินะ
"ลูบหลังให้ด้วย"เธอบอกอย่างน่ารัก เบียดตัวเข้าหา
"...."ผมไม่ได้ตอบอะไรแต่ลูบหลังกล่อมเธอนอนเหมือนตอนเด็ก ยังติดให้ผมนอนลูบหลังให้อยู่หรอ ผมลูบหลังกล่อมนอนไม่นานเธอก็หลับไป
รุ่งเช้า
ผมตื่นนอนมาไม่เห็นร่างบางที่นอนกอดทั้งคืน ยัยเด็กแสบหายไปไหน ผมขมวดคิ้วยุ่งลุกขึ้นเดินตามหาในห้อง คิดว่าอยู่ในห้องน้ำแต่ไม่ใช่เธอออกมานั่งเล่นโทรศัพท์ที่โซฟาห้องนั่งเล่น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"คุยกับใคร!"ผมเดินเข้าไปถามไม่สบอารมณ์
"ตื่นแล้วหรอ^^"เด็กแสบเงยหน้าขึ้นถามยิ้มหวานให้ด้วย
"อือ ดูหน่อย"ผมตอบในลำคอ ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆแย่งโทรศัพท์มาดู
"ฮื้อ! น้องเกรซคุยกับพี่กรูฟอยู่"เธอขมวดคิ้วมองตามโทรศัพท์
"ก็คุยไปสิ"ผมยื่นโทรศัพท์คืนให้เมื่อเห็นว่าเธอคุยกับพี่ชายจริงๆ
"วันนี้ไม่ไปทำงานหรอคะ"ยัยเด็กแสบรับโทรศัพท์คืนไปเอนหัวซบไหล่ผม ปากถามมือพิมพ์
"ไป"ผมตอบพลางดูโทรศัพท์ในมือเล็ก
"น้องเกรซไปด้วย^^"เธอดีดตัวนั่งตรงหันมายิ้มหวานขอไปด้วย
"อือ"ผมตอบรับง่ายๆเพราะจะพาเธอไปด้วยอยู่แล้วมันค้างคืนด้วยไง ไม่อยากให้อยู่ห้องคนเดียว
"เย้ ฟอด ฟอด"เธอดีใจยกใหญ่ยื่นหน้ามาหอมแก้มผม แล้วบิดตัวเขินอย่างน่ารัก หอมเองเขินเองยัยบ้าเอ้ย
"ไปแต่งตัว เอาเสื้อผ้าไปด้วยค้างสามสี่คืน"
"ไปไหนหรอทำไมถึงค้าง"
"ไปทะเล"
"○^○ เย้ น้องเกรซจะได้ไปเที่ยวแล้ว "เธอลุกขึ้นกระโดดไปมายิ้มร่า เดินเข้าห้องไปเก็บกระเป๋าอย่างร่าเริง
ผมลุกขึ้นแล้วเดินตามเข้าไปในห้อง เก็บของตัวเอง ใส่กระเป๋าใบเดียวกับยัยเด็กแสบ ก่อนจะพาขับรถออกจากคอนโดตรงไปที่ทะเล
"พี่ชีต้าพาน้องเกรซแวะซื้อชุดว่ายน้ำด้วยนะ"ขับออกมาได้สักพัก คนที่ดีใจออกนอกหน้าก็หันมาสะกิดแขนผมบอกอย่างร่าเริง
"ไม่!"ผมปฏิเสธอย่างไม่คิด ถึงจะโตมาที่อังกฤษ เรื่องใส่บิกินี่เป็นเรื่องปกติของที่นี่ก็เถอะแต่ผมก็หวงยัยนี่อยู่ดี
"ใจร้ายจังเลย"เธอบอกหน้างอ ยื่นมือมาจับมือผมไปเล่นทั้งที่ผมขับรถอยู่ แล้วไม่เล่นเปล่า เธออมนิ้วผม! ยัยบ้าเอ้ยเดี๋ยวก็จับกดบนรถหรอก
"อย่าอม!"ผมบอกเสียงเข้ม กลัวบังคับโทนเสียงตัวเองไม่ได้ แต่แทนที่เธอจะหยุดกลับยิ่งอมยิ่งดูดนิ้วผมใหญ่
"เกรซฉันขับรถ!"ผมบอกเสียงดุแล้วชักมือกลับอย่างรวดเร็ว
"อมหน่อยก็ไม่ได้"เธอบอกอย่างเอาแต่ใจ ยกมือขึ้นกอดอกหันหน้าออกไปนอนรถ
"ถึงห้องแล้วค่อยอม จะอมอะไรก็อม"ประโยคสุดหลังผมพูดไม่เต็มเสียงนัก ตอนนี้หัวผมมันคิดไปเรื่องนั้นเรียบร้อยแล้ว ยัยเด็กแสบนี่เล่นผมอีกแล้ว ผมรีบสลัดความคิดอย่างว่าออกแล้วตั้งใจขับรถต่อ
"^^"เธอหันมายิ้มปากแทบฉีกให้พอใจกับคำตอบที่ได้
ผมขับรถมาไม่นานก็ถึงที่พักตามเวลานัดหมาย เก็บกระเป๋าเสร็จผมก็พาเด็กแสบไปที่กองถ่าย วันนี้ผมมาถ่ายแบบที่ทะเล ยัยเด็กแสบบอกรึยังว่าผมเป็นนายแบบ ไม่ต้องงงหรอกมันคือภาพลักษณ์ของผมอย่างหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่องธุรกิจนี่แหละ
"นั่งรออยู่ตรงนี้ห้ามไปไหนนะ"ผมบอกเด็กแสบให้นั่งรออยู่ที่นั่งพักของผมก่อนจะเดินออกไปถ่ายแบบกับนางแบบสาวสวยผมทอง
แชะ! แชะ!
"ดีครับ"
แชะ!
ผมกับนางแบบโพสท่าอย่างมืออาชีพ
ฉับ ฉับ ฉับ
"พอแล้วไม่ให้ถ่าย"ยัยเด็กแสบเดินตัดหน้ากล้อง หน้างอมาหา จับผมแยกออกกับนางแบบแล้วบอกเป็นภาษาไทย
"ว๊าย!"นางแบบร้องตกใจ ที่อยู่ๆยัยเด็กแสบก็เดินมาแทรกกลางแบบนี้
"เป็นไร"ผมหันไปพยักหน้าเล็กน้อยให้ตากล้องให้พักกองก่อน แล้วขมวดคิ้วถามร่างบางตรงหน้า
"ทำไมต้องจับด้วย! น้องเกรซยังไม่เคยจับเลยนะ"ยัยเด็กแสบหน้าหงิกหน้างอ
"จับอะไร"ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
"อันนี้ไง"เธอบอกปากยื่นชี้มาที่ซิกแพคผม หึง!
"หึง?"ผมถามยิ้มๆ กับอาการหึงที่น่ารักของเธอ เด็กบ้าหึงอะไรจะน่ารักขนาดนี้
"ไม่อยากให้ใครจับ น้องเกรซยังไม่เคยจับเลย"เธอบอกปากยื่น ตอบไม่ตรงคำถาม