3
เขามีผู้หญิงของเขาอยู่แล้วเพราะแบบนี้ไงเขาถึงไม่ไปหาฉันเลย เขามีแฟนแล้ว แต่พี่ชีต้าเป็นของฉันนะ!
"กลับไปก่อน"เสียงเรียบนิ่งเอ่ยขึ้น เขาไล่ฉันงั้นหรอ
"น้องเกรซยังไม่มีไฟล์บินกลับ ขอค้างด้วยหนึ่งคืนได้มั้ยคะ"ฉันบอกเสียงสั่นเครือสบตาคนตัวโต ฉันไม่รู้ว่าถ้าออกจากที่นี่ตอนนี้จะไปไหน มันมืดแล้ว และฉันก็ไม่เคยขึ้นรถเมล์หรือแท็กซี่
"...."เกิดความเงียบขึ้น เขามองมาที่ฉันเรียบนิ่ง
"น้องเกรซขออยู่หน้าห้องก็ได้"ฉันบอกแล้วเดินกลับไปที่ประตูเปิดออกไปนั่งที่ม้านั่งหน้าห้องตรงข้ามลิฟต์ ที่นี่ขึ้นลิฟต์มาก็จะถึงห้องเลย
แอด!
"ไอกลับก่อนนะ ม๊วฟ ม๊วฟ"ไม่นานประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับสองร่างเดินออกมา ผู้หญิงคนนั้นลาพี่ชีต้าหอมแก้มสองข้างซ้ายขวา ใช้หางตามองฉัน เดินไปกดลิฟต์ลงไปข้างล่าง
ฉันมองเขาสองคนลากันแล้วปาดน้ำตาเสมองไปทางอื่น ไม่อยากเห็นภาพนั้น
"จะเข้ามั้ยห้อง"พี่ชีต้าพูดเสียงเรียบแล้วเดินเข้าห้องไปเมื่อผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในลิฟต์
ฉันลุกขึ้นเดินเข้าห้องเกร็งๆมือก็เช็ดน้ำตาที่ไหลไม่หยุดออกจากแก้ม ระหว่างฉันกับพี่ชีต้ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
"มาทำไม"เขานั่งลงที่โซฟาถามเสียงเรียบ
"มาหา"ฉันยืนก้มหน้าตอบเสียงเบา
"กลับวันไหน"น้ำเสียงเรียบนิ่งเหมือนเดิม แตกต่างจากตอนเด็กมาก
"หาไฟล์ได้ก็กลับเลย"ทีแรกจะอยู่จนเปิดเทอม แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว ถึงไม่เปลี่ยนใจเขาก็ไม่ให้อยู่ด้วยหรอ
"ไปอาบน้ำนอน ฉันง่วง"
"ห้องน้ำอยู่ไหน"ฉันเงยหน้าขึ้นถาม แต่พอสบตากับคนตัวโตฉันก็เสมองไปทางอื่น
"ในห้อง"เขาชี้ไปที่ห้องที่ผู้หญิงผมทองเดินออกมา ฉันกำมือแน่นแล้วเดินผ่านหน้าเขาไปในห้องนั้น เดินหาห้องน้ำแล้วเข้าไปอาบน้ำพร้อมน้ำตา ฉันไม่น่ามาที่นี่เลย ไม่มาก็ไม่เจ็บ แต่ไม่มาก็ไม่เห็นอะไรดีๆ ฉันจะทำยังไง ฉันอยากอยู่กับพี่ชีต้าฉันไม่อยากให้ผู้หญิงคนไหนมายุ่งกับเขา
ฉันอยู่ในห้องน้ำเป็นชั่วโมงถึงเดินใส่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกมา ฉันไม่ได้เอาอะไรติดตัวมาเลยนอกจากกระเป๋าเงิน โทรศัพท์ก็ไม่ได้เอามากลัวแด๊ดรู้ตอนฉันหนีมา
"น้องเกรซขอยืมเสื้อใส่หน่อยนะ"ฉันขอยืมเสื้อคนที่นั่งหน้านิ่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง
"อือ"เขาตอบในลำคอ ตายังมองหนังสือในมือ
ฉันเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของพี่ชีต้าแล้วหยิบเสื้อยืดแขนสั้นสีขาวพี่เขามาสวม เดินเอาผ้าเช็ดตัวไปตาก
ฉันยืนมองพี่ชีต้าอ่านหนังสืออยู่ปลายเตียงเขาไม่พูดไม่ปลายตามองฉันสักนิด สักพักฉันก็เดินออกจากห้องไปทิ้งตัวลงนอนบนโซฟา กอดหมอนอิงน้ำตาไหลพลาก
"ไปนอนในห้อง"ไม่นานเสียงเรียบนิ่งก็ดังขึ้น
"ฮึกๆ"ฉัยไม่ตอบไม่ลุกมีเพียงเสียงสะอื้น
"ลุก!"เขาใช้เสียงต่ำ ที่ฉันกลัวบ่งบอกว่าอารมณ์เริ่มไม่ดีแล้ว ถ้าฉันไม่ทำตามมีเจ็บตัวแน่
พรึบ!
ฉันลุกขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ เดินเข้าไปในห้องทิ้งตัวลงนอนหันหลังให้
"เงียบ! แล้วลุกมาคุยกับฉัน"เขาเดินเข้ามานั่งลงบนเตียงใช้โทนเสียงที่ฉันกลัว
"ฮึกๆ"ฉันเช็ดน้ำตาแล้วลุกขึ้นหันไปหาเขาอย่างว่าง่าย ไม่อยากโดนดุ
"ร้องไห้ทำไม"เขาใช้โทนเสียงเบาลงจากเดิม
"ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"ฉันไม่ตอบแต่ถามกลับ ยิ่งมองหน้าเขาฉันก็ยิ่งรู้สึกรักและหวงแหน พี่ชีต้าเป็นของฉัน! ฉันจะไม่ยอมแล้ว
"ไม่ใช่เรื่องของเธอ"เขาตอบกลับมาเสียงเรียบเขาพูดแบบนี้ได้ไง ไหนตอนเด็กๆบอกว่ารักฉันไง!
"นอกใจน้องเกรซหรอ"ฉันถามเสียงสั่นเครือเมื่อเขามองหน้าฉันนิ่งไม่มีความรู้สึกใดๆ
"....."เงียบ เขาเงียบใส่ฉัน
"น้องเกรซถามทำไมไม่ตอบ!"ฉันเริ่มขึ้นเสียงเอาแต่ใจ ถึงจะกลัวแค่ไหนก็ตาม
"...."เงียบ! เขามองหน้าฉันนิ่ง
ฉันกัดปากตัวเอง ไม่ตอบใช่มั้ยได้! ฉันเหลือบไปเห็นโทรศัพท์เขาบนหัวเตียง ฉันเอื้อมมือไปคว้ามันมาแล้วเข้าไลน์โทรหาแด๊ดดี้
"จะทำอะไร!"เขาขมวดคิ้วมองฉันอย่างงุนงง มาถามตอนนี้ก็สายไปแล้วน้องเกรซตัดสินใจแล้ว พี่ชีต้าต้องเป็นของน้องเกรซคนเดียว!
'ว่าไง!'ปลายสายตอบรับเสียงเหี้ยม
"ฮืออออ แด๊ดดี้ขา ฮึกๆๆ ฮือออ"
'น้องเกรซ! เป็นอะไรลูกแล้วเอาโทรศัพท์ชีต้าโทรมาได้ไง'
"ฮือออ แด๊ดดี้พี่เขา ฮึกๆ รังแกน้องเกรซ พี่เขาขืนใจน้องเกรซ"ฉันโกหกออกไป
'เฮ้ย!'/"เฮ้ย"เสียงแด๊ดดี้กับพี่ชีต้าร้องพร้อมกันเมื่อฉันพูดจบประโยค
'ไอ้ชีต้า!!!!!!'
ฉันกับพี่ชีต้าก็ถูกเรียกตัวกลับไทยด่วน เขาไม่คุยกับฉันเลยขึ้นเครื่องมาก็ไม่คุยกับฉัน แต่ไม่เป็นไร พี่ชีต้าจะเป็นของน้องเกรซในอีกไม่ช้าหรอก!