ทวงสัญญารักนายเย็นชา

1.ตอนแรก

แนะนำตัวละคร

ชีต้า 21 ปีลูกชายคนสุดท้องของพ่อฌอนกับแม่อองฟอง ผู้ชายติดจะเย็นชาเหมือนพ่อถอดแบบพ่อมาเลยก็ว่าได้ หล่อดั่งเทพบุตรใครๆก็ต้องเหลียวหลังมอง สาวน้อยใหญ่ต่างอยากได้เขาทั้งนั้น

เขาหลงรักน้องน้อยมาตั้งแต่น้องน้อยเกิด คอยมาหาน้องน้อยของเขาตลอด ในช่วงปิดเทอมหรือวันหยุดถึงจะต้องข้ามน้ำข้ามทะเลมาก็ตาม เขาโดนน้องน้อยด่าต่อว่าตลอดแต่ก็ยอมเพราะรัก

และเมื่อความอดทนสิ้นสุดเขาโดนน้องน้อยสุดที่รักไล่ไม่ให้มาหาด้วยถ่อยคำรุนแรง หลังจากวันนั้นเขาก็ไม่กลับมาหาน้องน้อยอีกเลย

น้องเกรซ อายุ18ปี ลูกสาวของพ่อทอมกับแม่นลิน สาวสวยน่ารักที่ถูกจับจองไว้ตั้งแต่เด็ก พี่ชีต้าคอยเฝ้าคอยตามตลอดจนทำให้สาวน้อยรู้สึกไม่เป็นอิสระ เธอชอบไล่ชอบด่าพี่ชีต้า ด้วยความไม่คิดอะไร โดนตามใจมาตลอดอยากได้อะไรก็ได้ ทำให้เธอเกือบสูญเสียพี่ชีต้าไป

ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่กลับมาหาน้องเกรชอีกเลย จากที่คิดว่าจะเป็นอิสระไม่ต้องให้ใครมาตาม ก็เกิดความคิดใหม่ขึ้น เธออยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่ชีต้า แต่ก็ต้องทนเมื่อทำอะไรไม่ได้ตัวเองเป็นคนทำเองทั้งนั้น

วัยเด็ก จากเรื่อง มาเฟียโหดหลงรักเมียเด็ก

ตอนเด็ก

ชีต้า

เด็กชายผู้น่ารัก นั่งเฝ้าจ้องมองเด็กทารกเพิ่งเกิด นั่งอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้วยังไม่ไปไหนหลังจากพ่อกับแม่พามางานต้อนรับสมาชิกใหม่ น้องเกรซ เด็กชายคอยจับแขนเล็ก มือเล็ก เท้าเล็ก แก้มสีแดงนั้นอย่างรักใคร่ รักตั้งแต่แรกเห็น

"ทำไมน้องตัวเล็กจัง"เด็กชายเอ่ยปากถามทั้งที่ตายังมองไปที่เด็กหญิงไม่ละสายตา

"ก็น้องเพิ่งเกิด ตอนชีต้าเกิดใหม่ๆก็เป็นแบบนี้แหละ"แม่ของเด็กหญิงที่นั่งเฝ้าคอยให้นมลูกตอบหลานชาย

"ชีต้าอย่าไปกวนน้องนะลูก"ผู้เป็นแม่ที่อยู่ในครัว โชว์ฝีมือทำอาหารกับหนูดีร้องออกมาบอกลูกชาย ลูกชายเธอไม่ยอมออกไปเล่นกับพี่ๆหน้าบ้าน เอาแต่เฝ้าน้องเล็กอยู่กับนลิน

"มามี้ครับ เอาน้องกลับบ้านเราด้วยได้มั้ย"เมื่อได้ยินเสียงแม่ เด็กชายก็ลุกขึ้นวิ่งไปหา แล้วถาม

"555 ลองไปขอแด๊ดดี้กับลุงทอมดูสิ ว่าจะให้เอากลับมั้ย"อองฟองหัวเราะแล้วบอกเจ้าลูกชาย

"แด๊ดดี้ ลุงทอมครับเอาน้องกลับบ้านด้วยได้มั้ย มามี้บอกมาขอแด๊ดดี้กับลุงทอม"ได้ยินแบบนั้นเด็กชายรีบวิ่งมาหาพ่อกับลุงทันที

"เฮ้ยได้ไงไอ้หลานชาย นั่นลูกสาวลุงนะ จะของ่ายๆแบบนี้ได้ไง"คนเป็นพ่อเกิดอาการหวงลูกสาวขึ้นมาทันที พึ่งได้ลูกสาวไอ้หลานชายก็มาขอซะแล้ว

"ชีต้าอยากได้น้องน้อยกลับบ้านอ่ะแด๊ดดี้"ชีต้าไม่สนใจลุง หันไปอ้อนพ่อต่อ

"ไว้โตเป็นผู้ใหญ่ค่อยมาขอน้องน้อยกับลุงทอม ไปสัญญากับลุงทอมเร็วเดี๋ยวไม่ได้น้องน้อยนะ"ฌอนบอกลูก แล้วคิดอยากแกล้งเพื่อน ก็เห็นมันเห่อลูกสาวคนนี้มากเป็นพิเศษ

"ลุงทอมสัญญานะครับว่าจะยกน้องน้อยให้ชีต้า"เด็กน้อยชูนิ้วก้อยขึ้นต่อหน้าลุงอย่างจริงจัง

"ไอ้เหี้ย!"ทอมหันไปด่าเพื่อนลอดไรฟัน มองหลานชายตรงหน้า หวงลูกสาวก็หวง แต่ดูความตั้งใจสายตามุ่งมั่นของหลานชายแล้วก็ปฏิเสธไม่ลงจริงๆ ได้แต่ยกนิ้วขึ้นเกี่ยวก้อยกับหลานชาย

"ขอบคุณครับ!"เด็กชายดีใจยกใหญ่วิ่งไปบอกแม่กับน้าด้วยความดีใจ

"ลูกสาวมึงนี่เสน่ห์แรงจริงๆลืมตาดูโลกไม่กี่วันหนุ่มก็ชอบเสียแล้ว555"แอนดริวแซวเพื่อน

1

ฉัน!มีนามว่าน้องเกรซสุดสวย เป็นลูกแด๊ดดี้ทอมกับมามี้นลิน(เรื่อง มาเฟียโหดหลงรักเมียเด็ก สถานะ:จบแล้ว) มีพี่ชายสองคนพี่กริช(เรื่องนายเย็นชากับคุณหนูขี้อ้อน สถานะ:จบแล้ว)และพี่กรูฟ(เรื่องจับนายเจ้าชู้มาทำสามี สถานะ:จบแล้ว)ไปตามอ่านกันได้

ตอนนี้ที่บ้านหลังใหญ่โตจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวคนเล็กของบ้าน นั่นก็คือฉัน เกรซเองจะใครล่ะ เป็นประจำทุกปี ปีนี้ฉันอายุครบ18ปีแล้ว ฉันกำลังชะเง้อคอมองหาคนที่อยากให้มางานวันเกิดฉันที่สุด ฉันแต่งตัวสวยเพื่อมาเจอเขาคนนั้นเลยนะ

"นั่นไง!"ฉันร้องออกมาแล้วรีบวิ่งไปหาลุงฌอนกับป้าอองฟองที่เดินเข้ามาในบ้าน ชะโงกหน้าไปดูด้านหลังว่ามีคนที่ฉันคอยมั้ยแต่ต้องผิดหวังเหมือนทุกปี

"สวัสดีค่ะลุงฌอนป้าฟอง พี่ชีต้าไม่มาอีกแล้วหรอคะ"ฉันยกมือไหว้ลุงฌอนกับป้าฟอง ตามมารยาท

"ช่วงนี้พี่เขาเรียนหนักเลยไม่ได้มาด้วย"ป้าฟองตอบ ฉันได้ยินแบบนี้มาหกปีเต็มแล้วปีนี้ปีที่เจ็ด ตั้งแต่วันนั้นที่ฉันไล่นายนั่นก็ไม่มาหาฉันเลยถ้าเจอก็ตอนที่เขามาเที่ยวกับครอบครัวหรือมาทำธุระแค่นั้น

"เจ็ดปีแล้วนะคะ ไม่ว่างเลยหรอ"ฉันถามเสียงสั่น ก้มลงมองชุดตัวเองที่แต่งมาต้อนรับคนที่เฝ้ารอ

"ไม่ต้องเสียใจหรอก นี่พี่มีของขวัญมาให้ด้วยนะ"พี่เชอรีนเดินเข้ามามาปลอบยื่นของขวัญให้ฉัน

งานวันเกิดเริ่มต้นขึ้นเมื่อทุกคนมาครบยกเว้นเขาคนนั้น

ย้อนกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อน

"น้องน้อยเข้าบ้านฝนจะตกแล้ว"เสียงผู้ชายที่ฉันเกลียดที่สุดเดินมาตามฉันที่นั่งเล่นอยู่ในสวนหลังบ้าน

"จะยุ่งอะไรนักหนา จะเข้าไม่เข้าก็เรื่องของฉัน นายกลับบ้านนายไปได้แล้ว จะมาอยู่ที่นี่ทำไม!"ฉันลุกขึ้นต่อว่าเขาอย่างรุนแรงเหมือนทุกครั้ง ฉันไม่ชอบเขาที่สุดปิดเทอมทีไรต้องมาบ้านฉันตลอดแทบจะตามไปเรียนด้วย เดินตามฉันไปทุกที่ มันเบื่อๆๆๆๆๆ

"น้องน้อยเกลียดพี่หรอครับ"

"ยังมีหน้ามาถามอีก! ฉันนะเกลียดๆๆๆนายที่สุดไม่ต้องมาคุยกับฉันอีกนะ แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช่น้องน้อยของนายด้วย!"ฉันพูดแล้วเดินเข้าบ้านไปไม่ได้คิดอะไร และตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่เห็นหน้าเขาอีกเลย

ทุกวันเกิดของฉันที่ฉันจะได้รับของขวัญจากเขาคนแรกก็ไม่มีอีก ไม่มีคำอวยพร ไม่มีแม้แต่เงาที่เขาจะมาร่วมงานวันเกิด ฉันเฝ้ารอเด็กผู้ชายคนนั้นมาตลอด

ย้อนกลับไปสองปีที่ผ่านมา

ตอนอายุ16ฉันได้เจอเขาอีกครั้ง ตอนที่พี่ชิรินขับรถชนต้นไม้ ฉันรู้ว่าเขาต้องมาเพราะพี่ชิรินเป็นพี่สาวของเขา ฉันเลยไปเยี่ยมพี่ชิรินบ่อยๆ และวันนั้นฉันก็เข้าไปเจอเหตุการณ์ที่น่าช็อก! (ติดตามอ่านได้ในเรื่องของกริช) และสวรรค์ก็เป็นใจให้เราอยู่ด้วยกันสองคน กับคนป่วยนอนไม่ได้สติบนเตียงอีกหนึ่ง

"พี่ชีต้า"ฉันเดินตามพี่ชีต้าไปนั่งที่โซฟาด้วยหัวใจที่เต้นระรัว ไม่เจอเขานานโตขึ้นเยอะ เยอะมากๆตัวโตมากๆเลยไม่เหมือนฉันที่เท่าเดิม_ _!

"....."เงียบไม่มีเสียงตอบรับ

"ทำไมพี่ชีต้าไม่มาหาน้องเกรซบ้าง"

"....."เงียบ

"พี่ชีต้าคุยกับน้องเกรซหน่อย"

"...."เงียบ

"งานวันเกิดน้องเกรซทำไมพี่ชีต้าไม่มา ป้าฟองบอกว่าพี่ชีต้าเรียนหนักจริงมั้ยคะ"ฉันพยายามชวนคุยแต่เขาก็เอาแต่เงียบ

"...."เงียบ

"น้องเกรซคิดถึง"

"...."เงียบ

"พี่ชีต้า"ฉันเรียกเสียงสั่นเครือ ตามมาด้วยหยดน้ำตา เขาไม่คุยกับฉัน ไม่มองหน้าฉันด้วยซ้ำ ฉันพยายามคุยกับเขาอีกหลายประโยคแต่เขาก็เอาแต่เงียบ

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

"น้องเกรซกลับบ้านครับคนมารับแล้ว"พี่กรูฟที่ออกไปคุยกับลุงฌอนป้าฟอง เดินเข้ามาบอกฉัน

พรึบ!

"พี่กริช!"ฉันลุกขึ้นวิ่งไปกอดพี่กริชน้ำตานองหน้า

"เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม"พี่กริชถามอย่างตกใจเมื่อเห็นว่าฉันร้องไห้

"พี่ชีต้าไม่คุยกับน้องเกรซ"ฉันฟ้องพี่กริช

"ชีต้า!"ลุงฌอนเรียกลูกชายเสียงดุ

"ก็ยัยนั่นไล่ผมไม่ให้มาหาไม่ให้คุยด้วยก่อนเอง"พี่ชีต้าบอกเหตุผลลุงฌอน

"แต่ตอนนี้น้องเกรซจะคุยด้วยแล้วไง"ฉันบอกอย่างเอาแต่ใจ ก็ตอนจะคุยด้วยทำไมไม่คุยกับฉันล่ะ

"ก็ฉันไม่อยากคุยด้วย"พี่ชีต้าบอกเสียงเย็นชา

"ก็น้องเกรซจะคุยด้วยไง!"ฉันขึ้นเสียงเดินไปหานายนั่นทุบอกมันเสียงดังปึก!

ปึก!

"เจ็บนะยัยบ้า"

"น้องเกรซ! กลับบ้านไป"พี่กริชใช้เสียงต่ำปรามฉัน และฉันก็โดนไล่กลับบ้าน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเจอเขาในรอบห้าปี และฉันก็ไม่เจอเขาอีกเลย