ดารันกระอึกกระอัก พลางรีบเขยิบตัวเข้าไปที่อ่างล้างจาน แล้วใช้สองมือหยิบพวกผักขึ้นมาล้างอย่างเบามือ
อัฐกรแอบยิ้มและใช้สายตาโลมเลียไปทั่วร่างบอบบางนั้น ก่อนจะหันไปหยิบหม้อใบเล็ก ๆ ตั้งลงบนเตา
ส่วนคนที่กำลังง่วนอยู่ที่อ่าง ก็ยังคงเหม่อคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนทำให้ช่อผักซีในมือถูกแรงน้ำจากก๊อกฉีดใส่จนใบหักใบร่วงไปหมด
“อ้าว! รัน…ผักช้ำหมดแล้วน่ะ”
ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ขณะขยับตัวมาหาเธอ แล้วเอื้อมมือใหญ่มาคว้ามือเธอไว้
“ว้าย!”
ทันทีที่ถูกมือของอัฐกรสัมผัส ดารันก็สะดุ้งตกใจจนทำให้น้ำกระเซ็นไปทั่ว จนทั้งเธอและเขาต่างเปียกปอนเลอะเทอะไปตาม ๆ กัน
“อุ๊ย! เปียกหมดเลย รันขอโทษค่ะพี่อัฐ”
เจ้าหล่อนทำหน้าหงอย ขณะใช้ฝ่ามือเปียกชุ่มขึ้นมาลูบเช็ดหยดน้ำบนแผงอกและหน้าท้องของพี่เขยสุดล่ำอย่างลืมตัว
“พี่น่ะ ไม่เท่าไหร่หรอก แต่ดูรันสิ”
ชายหนุ่มบอกเธอเบา ๆ ก่อนจะจับมือนิ่มของดารันไว้ เจ้าตัวจึงรีบก้มลงมองที่หน้าอกลงไปจนถึงหน้าท้องของตัวเอง ก็พบว่าเปียกโชกไปด้วยน้ำไม่ต่างจากอัฐกรเลย
และที่สำคัญคือ เจ้าชุดนอนบางเบากำลังกลายร่างเป็นผ้าซีทรูไปในทันที มันแนบชิดลงกับเรือนร่างอรชรขาวโพลนของเธอ จนเผยให้เห็นร่องอกและยอดประทุมถันสีชมพูระเรื่อเม็ดงามทั้งสองแบบเต็ม ๆ
“อ๊ะ!”
ดารันอุทานขึ้นด้วยความเขินอาย จะดึงมือทั้งสองลงมาปกปิดแต่กลับถูกมือใหญ่ของอัฐกรรั้งไว้ไม่ยอมปล่อยซะงั้น
“ไม่ต้องอายพี่หรอกจ๊ะ สวยออก”
เขาเอ่ยเสียงกระเส่า ขณะก้มหน้าลงไปหาแก้มใสของเธอ จนดารันต้องเอียงหน้าหลบด้วยหัวใจที่กำลังเต้นระส่ำ
“หืม…หอมจัง…รันจ๋า…รันน่ารักมาก รู้ตัวมั้ย พี่เริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ”
อัฐกรกระซิบกระซาบที่ข้างหูเธอน้ำเสียงหื่น ก่อนจะพ่นลมหายใจร้อนผ่าวออกมาจนทำให้ดารันต้องรู้สึกสยิวไปทั้งตัว
ชายหนุ่มยอมรับว่ารักดาวิกาผู้เป็นภรรยามาก แต่ก็อดที่จะมีใจให้กับดารันผู้เป็นน้องสาวของเธอด้วยไม่ได้จริง ๆ เพราะตั้งแต่วันแรกที่น้องเมียวัยสิบเก้าเข้ามาที่บ้านนี้
อัฐกรก็คอยแอบมองและรู้สึกเอ็นดูดารันมาตลอด เกือบเดือนที่ชายหนุ่มพยายามจะไม่คิดอะไรในเชิงชู้สาวกับเธอ
แต่ด้วยความสาวความสวยที่ไม่แพ้พี่สาวของดารัน เชื่อว่าผู้ชายน้อยคนนักที่จะอดใจไว้ได้ แม้แต่ตัวเขาเองก็ด้วย......