"เสร็จแล้วค่าา"
ผมยกยิ้มมองร่างบางที่เดินเอาจานข้าวมาวางตรงหน้าก่อนเธอจะนั่งลงที่พรมพื้นห้องจนผมต้องขยับลงไปนั่งพื้นด้วย หนูนิ่มยิ้มกว้างก่อนจะตักข้าวเข้าปากตัวเองขณะที่ผมก็เท้าคางมองน้องกินอย่างเอ็นดู
"...ไม่กินล่ะคะไหนว่าหิว" ผมยิ้มและยังมองเธอกินอยู่
"พอเห็นหนูพี่หายเหนื่อยเลย" หนูนิ่มเลิกคิ้วนิดๆก่อนผมจะเอื้อมมือไปหยิบเม็ดข้าวที่ติดปากน้องออกให้ "มาอยู่กับพี่นะ อยู่ด้วยกันแบบนี้ทุกวันทำข้าวให้พี่กินปลุกพี่ให้ตื่นแล้วก็บอกฝันดีพี่ทุกคืน"
"..." หนูนิ่มกลืนข้าวลงคอก่อนจะหยิบยกแก้วน้ำขึ้นดื่มด้วยท่าทีล่กๆ เธอเหลือบมองผมขณะที่แก้มยังแดงไม่หยุด "เอ่อ..เรื่องนี้หนูขอคิดก่อนได้ไหมคะ"
"ดูพี่รอได้ไหม?" ผมถามเสียงเรียบทำเอาหนูนิ่มนิ่งไปก่อนผมจะยิ้มและบีบแก้มเธอเบาๆ "สามอาทิตย์ยังผ่านมาได้แค่นี้สบายว่ะ"
"โอ้ยย พี่อ่ะแกล้งทำไม" หนูนิ่มโวยเบาๆก่อนจะตีแขนผมที่หยิกแก้มเธอ "กินข้าวเลยอุสาทำ"
"คร
