พอมาถึงมหาลัย ผมก็ขับมาจพออดที่หน้าคณะอย่างจงใจ และด้วยความรีบร้อนร่างบางก็หุนหันจะลงรถทันที จนผมต้องคว้าข้อมือเรียวให้หยุดก่อน
"เดี๋ยวสิครับพี่นุ่มนิ่ม"
"คุณโช! เดี๋ยวพี่เข้าเรียนไม่ทันค่ะ"
"พี่นุ่มนิ่มรู้ใช่ไหม ว่าถ้าพี่ลงจากรถผมไป ไอ้พวกที่อยู่ข้างนอกจะรู้ทันทีว่าพี่คือผู้หญิงของผม"
พี่นุ่มนิ่มหันมามองหน้าผมนิ่ง ก่อนจะยิ้มออกมาและพยักหน้ารับอย่างเขินอาย
"แล้วคุณโชละคะ รู้ใช่ไหมว่าถ้าพี่ลงจากรถคุณวันนี้ คนเขาต้องรู้ว่าคุณเสร็จพี่แล้ว สาวๆ ของคุณจะยอมรับได้เหรอ"
"ก็ช่างพวกเขาดิ ผมไม่สนใจหรอก"
"พี่ก็ไม่สนใจเหมือนกันค่ะ แล้วแบบนี้...จะปล่อยพี่ไปเรียนได้รึยัง"
"เดี๋ยว!"
"คุณโช! มันสายแล้วนะคะ"
"เย็นนี้...ผมจะไปรอที่สวนสาธารณะหน้ามหาลัยนะ"
"รอทำไมคะ"
ผมไม่บอกเธอหรอก ว่าวันนี้ผมจะพาเธอออกเดท เดี๋ยวเธอได้ใจหาว่าผมหลงเธออีก แต่ก็หลงแล้วแหละ หลงหัวปักหัวปำเลยด้วย
"เหอะน่า ห้ามลืมเด็ด
