ผมแอบชำเลืองมองร่างบางที่กำลังเดินออกมาจากห้องนอนของผมช้าๆ บนตัวของเธอมีเสื้อเชิ้ตของผมสวมทับร่างเย้ายวนเอาไว้ ก่อนจะค่อยๆ เดินมาหาผมที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัวด้วยใบหน้าแดงก่ำและท่าทีเขินอาย
"ตื่นแล้วเหรอครับ"
"คุณโช ทำอาหารเป็นด้วยเหรอคะ"
"แน่นอน"
"แล้วทำไมไม่ปลุกพี่ละคะ คุณโชหิวมากเหรอคะ"
"ใช่...ผมหิวเพราะเสียน้ำในร่างกายไปเยอะและคิดว่าคนแถวนี้คงไม่มีแรงลุกขึ้นมาทำให้กิน ผมเลยลุกมาทำเอง"
พอได้ยินสิ่งที่ผมพูดเธอก็ยิ่งเขินอายเข้าไปใหญ่
"มานี่สิ...จะให้ลองชิม"
เธอเดินเข้ามาหาผมที่ยืนผัดสปาเกตตี้อยู่หน้าเตา พอผัดเสร็จผมก็ปิดเตาไว้และตักใส่จานเตรียมไว้ให้เธอชิม
"พี่พึ่งรู้ว่าคุณโชทำอาหารเป็น"
"ก็...พอทำได้ แต่คิดว่าน่าจะอร่อยกว่าฝีมือพี่แน่ๆ "
"งั้นต่อไปพี่ไม่ทำให้กินแล้ว ทำกินเองเลย"
"แค่นี้งอน อะ...อ้าปากสิ"
"พี่ทานเองได้ค่ะ"
เธอเอื้อมมือมารับส้อมและจานอาหารจากมือของผม เมื่อผมย
