“อ๊ะ...คนบ้ากามแน่ ๆ เลย ดีนะที่หนีมันมาได้” คนสวยพึมพำกับตัวเองตลอดทางที่เดินไปยังร้าน วันนี้มันป็นวันอะไรกันเนี่ย ทำไมถึงมีแต่เรื่องที่กระทบจิตใจ คงต้องกินเที่ยวเพื่อคลายเครียดกันหน่อยแล้ว เวลาผ่านไปได้สักสามชั่วโมงเศษ ๆ ทั้งเสียงเพลงจากวงดนตรี ทั้งแสงสีเสียง รวมทั้งบรรดานักท่องราตรีทั้งหลายก็คลาคล่ำกันแน่นร้าน ณิชาภัทรที่นาน ๆ จะได้ออกมาเที่ยวตามประสาวัยรุ่นสักที ก็ดื่มกิน แถมยังออกสเต็ปลีลาแดนซ์สุดพลิ้วไหว บอกได้เลยว่าเธอนั้น โดดเด่นมากที่สุดในกลุ่มเพื่อนสาว ๆ บรรยากาศกำลังดี ส่วนดนตรีก็กำลังเพลิดเพลิน แต่ณิชาภัทรกลับยืนนิ่งไปดื้อ ๆ พร้อมกับจ้องมองคนต่างด้าวที่ขี่จักรยานมาจอด แล้วเดินเร่ขายถั่ว “ห๊า ! นั่นมัน...ไอ้คนหื่นกามที่ลานจอดรถนี่” ไฮโซสาวรู้สึกแปลก ๆ ที่ได้พบเขาอีกครั้ง มันไม่ใช่อาการหวาดกลัวหรือรังเกลียดเขาหรอกนะ แต่มันกลับเป็นความวาบหวาม จนหัวใจเต้นระรัวยังไงก็ไม่รู้