“แดเนียลมันใช่เวลาไหม” เอลล่าเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาด้วยความเขินอาย “คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบโกหกความรู้สึกของตัวเอง” แดเนียลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง “แต่ตอนนี้คุณควรพักผ่อน ฉันจะไปเรียกพยาบาลว่าคุณฟื้นแล้ว” เอลล่าเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดัน แดเนียลเผยยิ้ม และปล่อยมือเรียวของเธอ เอลล่าลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปยังหน้าห้องและหันกลับมามองเขาที่มองเธออยู่ด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างเห็นได้ชัด เอลล่าจึงรีบเปิดประตู และก้าวเดินออกไปทันที เอลล่าก้าวเดินออกมาจากตัวบ้านหลังใหญ่สองชั้นสไตล์ยุโรป ด้านหน้าบ้านมีสนามหญ้าขนาดใหญ่ ตรงกลางสนามหญ้ามีเขาวงกตขนาดใหญ่มากว่าหนึ่งเอเคอร์ ตรงกลางเขาวงกตนั้นมีบ่อน้ำพุสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ เมื่อมองไปยังทะเลสาบจำลองมีศาลาอยู่กลางน้ำ แดเนียลให้เอาหงส์สีขาวสะอาดตาสองตัวมาปล่อย เอลล่าเผยยิ้มเมื่อเห็นลูกชายของเธอทั้งสอง คนโตนั้นชื่อบาสเตียนและคนเล็กชื่อว่าโอดิน เขาทั้งสองกำ