"แล้วนี่มันคืออะไร! ตอบมาดิ!!!"
"....." คนตัวเล็กยืนตัวชาทำอะไรไม่ถูก น้ำตามากมายเริ่มไหลพรั่งพรูออกมาเป็นสายเธอพยายามเข้าไปอธิบายเขาแต่ดูเหมือนเขาจะโกรธมากและไม่ยอมฟังเธอ "ฟังไอก่อนนะคะ..."
"ฟังอะไร! หลักฐานก็มีอยู่ขนาดเนี่ยจะให้กูฟังอะไร!" เขาปัดมือของไอญ่าออกเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกแทนตัวเอง ทำเอาหญิงสาวปวดหนึบขึ้นมาที่ก้อนเนื้อข้างซ้าย
"ฮึก...ฟังไออธิบายก่อนได้ไหมอะ...ไอเคยคิดหนีจากเฮียก็จริงแต่ว่าฮึก..นั่นมันตอนแรกก่อนที่ไอจะรักเฮีย"
"แล้วนามบัตรราชันมันมาอยู่ที่เธอได้ยังไง!"
"ราชันให้ไอมาตอนเฮียพาไอไปงานเลี้ยงของพ่อลีอาร์..."
"แล้วเธอก็ปิดบังฉันที่เห็นมันงั้นเหรอ!? เหอะ! เธอบอกว่าตอนแรกเคยคิดจะหนีฉัน งั้นแสดงว่าตอนนี้ก็คิดสินะเพราะถ้าไม่คิดเธอคงทิ้งนามบัตรของมันไปแล้ว!"
"....." เธอส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตา ความเจ็บปวดมันเพิ่มพูลขึ้นมาเรื่อยๆจนรู้สึกจุกที่กลางอก หยดน้ำตามากมายพรั่
