"ค่อยๆเดินนะ" ร่างสูงประคองไอญ่าเดินเข้ามาในบ้านอย่างระมัดระวัง
"ไอเดินเองได้ค่ะ" แม้เธอจะพูดคำเดิมซ้ำๆ แต่เขาก็ไม่ยอมให้เธอเดินเองอยู่ดี
"ให้ฉันประคองแหละดีแล้ว" เธอถอนลมหายใจออกมาแผ่วเบาพอเข้ามาในบ้านก็เห็นโจโฉและโจชัวพร้อมกับป้าอังค์ยืนรออยู่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"พวกเราดีใจมากเลยรู้ไหมตอนที่รู้ว่าพี่สะใภ้กำลังจะมีหลานให้พวกเรา" โจโฉเดินเข้ามาหา ประโยคนั้นทำให้เธอเลิกคิ้วสูงหันไปมองแบล็คทันที
"ทำไมทุกคนถึง..."
"ก็เฮียน่ะสิโทรมาบอกพวกเราเสียงตอนพูดนะสั่นเชียวไม่ต้องก็บอกรู้ว่าดีใจแค่ไหน" โจชัวพูดไปอมยิ้มไป
"จริงเหรอคะ?" เธอถามเขาพร้อมอมยิ้มกริ่ม
"อืม" เขาพยักหน้าพร้อมยิ้มกลับให้คนรัก
"ป้าดีใจมากเลยที่อคิราห์ของป้ากำลังจะมีครอบครัวสักที มีความสุขมากๆนะอคิราห์" ป้าอังค์เดินมากอดแบล็คยกมือลูบหัวของเขานัยน์ตาเต็มไปด้วยความรู้สึกรัก อคิราห์ก็เหมือนลูกชายอีกคนของเธอแค่เขามีความสุขเธอก็มี
