"เสี่ยกำลังคิดอะไรอยู่ครับ?" หลังจากคุยเรื่องงานเสร็จไซม่อนก็เอ่ยถามผู้เป็นนายไปทันทีด้วยความสงสัยเพราะตั้งแต่ที่เขาเข้ามาในห้องทำงานก็เห็นคนตรงหน้าเอาแต่นั่งเหม่อลอยเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
"เปล่า" เขาตอบสั้นๆพลางหยิบแก้วไวน์บนโต๊ะกระจกขึ้นมาจิบกินพอให้ชุ่มคอ
"ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"
"เดี๋ยว..."
"ครับ?" ไซม่อนเอี่ยวตัวกลับมามองผู้เป็นนายอีกครั้งพร้อมเดินมายืนที่เดิม
"มึงคิดว่า...ไอญ่าแปลกๆไปไหมช่วงนี้?" เขาตัดสินใจเอ่ยถามสิ่งที่กำลังนั่งคิดมานานตลอดเวลาที่ไซม่อนพูดเรื่องงาน
"ไม่นิครับนายหญิงก็เป็นปกติแต่แค่ช่วงนี้อารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนไปหน่อย" ไซม่อนพูดตามสิ่งที่ตนเห็นอยู่ทุกวัน
"นั่นแหละที่แปลกปกติไอญ่าไม่วีนไม่งี่เง่าใส่กู ไม่โกรธกูง่ายขนาดนี้แถมช่วงนี้เห็นอาหารอะไรก็เหม็นไปหมด"
"อาการเหมือนเสี่ยตอนแพ้ท้องแทนนายหญิงเลยนะครับ"
"มึงจะบอกว่า...."
"ลองพานายหญิงไปตรวจที่โรงพยาบาลดู
