“ถ้าจะพูดเรื่องนี้เธอก็ช่วยอยู่เงียบๆ จนกว่าฉันจะขอความเห็นแล้วกัน” ตรัยคุณเอ่ยออกมาด้วยความไม่ชอบใจนัก
“ค่ะ” แม้ว่าจะไม่เข้าใจในท่าทีที่เปลี่ยนไปของตรัยคุณ แต่ภาพพิมพ์ก็จำเป็นต้องสงบปากสงบคำตามที่ตรัยคุณต้องการ
งานศพของธันยพรถูกจัดขึ้นด้วยความโศกเศร้า มารดาของธันยพรร้องไห้จนเป็นลมกว่าหลายครั้ง ภาพที่เกิดขึ้นเหล่านี้มันสั่งสมความแค้นใจให้กับตรัยคุณเป็นอย่างมาก เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กที่เขาอุปการะมาตั้งแต่เด็ก ใจคอจะโหดร้ายเช่นนี้
ภาพพิมพ์ก็มาช่วยงานทุกวันด้วยความสงสารในชะตากรรมของธันยพร ตั้งแต่วันที่ไปรอรับศพธันยพร ภาพพิมพ์ก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปสนทนากับตรัยคุณอีกเลย เธอก็ยกมือไหว้ตามมารยาทเท่านั้น แต่สิ่งที่เธอมองไม่ผิดคือสายตาของตรัยคุณเต็มไปด้วยความเกลียดชัง และเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ไปได้
งานศพของธันยพรเรียบร้อยภายในห้าวัน ภาพพิมพ์อยู่ช่วยทุกอย่าง จนงานฌาปนกิจวันสุดท
