“อย่าลำบากเลยค่ะ เพราะไม่มีใครเอาใช่มั้ยคะ ถึงได้วนกลับมาหาผู้หญิงที่คุณเคยดูถูกเหลือเกิน” สายตาของหญิงสาวมองไปที่ไม้เท้าค้ำยันของเขา เพราะเขายังเดินไม่ได้ตามปกติ แม้ว่าจะผ่านเวลามาหลายปีแล้วก็ตาม
“ถ้าเธอไม่รับฉันในฐานะสามีภรรยา ก็ขอให้ฉันได้ทำหน้าที่พ่อได้มั้ย” คราวนี้ภานุวัฒน์ลดความต้องการลงเยอะมากแล้ว เผื่อว่าหญิงสาวจะใจอ่อน ค่อยๆ ไต่เต้าขึ้นมาทีละขั้นจะดีกว่า
“คุณไม่ได้อยากให้ลูกเกิดมาตั้งแต่แรก เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกค่ะที่ไม่ได้ดูแลเขา ตอนนี้เขาเป็นลูกฉันเพียงคนเดียว เด็กคนนี้ไม่ต้องการพ่อหรอกค่ะ เพราะฉันบอกเขาว่าพ่อของเขาตายไปแล้ว” ภิรดายังยืนกรานเสียงแข็ง เธอไม่เคยคิดอยากให้เขาเข้ามาในชีวิตของเธอเลย เธอแค่ต้องการความสงบเท่านั้น ขอแค่ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนตอนที่ยังไม่เจอเขา เธอไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว
“บอกว่าตายแล้วเหรอ แล้วเคยถามลูกมั้ยว่าอยากมีพ่อเหมือนคนอื่
