“ขอบคุณค่ะ”
“ขอตัวก่อนนะครับ”
อามิลบอกลาทั้งราเนตและเรซา ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินจากไป โดยมีสายตาของสองพี่น้องมองตามไปจนลับสายตา
“น้องชอบคุณอามิลงั้นเหรอ” ราเนตถาม
“ใช่ค่ะ ฉันชอบเขา พี่ไม่เห็นเหรอ คุณอามิลทั้งหล่อ ทั้งสุภาพแถมรวยขนาดนั้น ใครกันจะไม่ชอบบ้างล่ะคะ”
“แต่น้องก็เห็นว่าคุณอามิลเขามีคุณนีเซียอยู่แล้ว”
“ก็แค่คนดูแลส่วนตัวไม่ใช่ภรรยา ฉันไม่สนหรอกค่ะ ว่าแต่ฉันเถอะ ฉันรู้นะว่าพี่สนใจคุณนีเซีย”
“ก็ใช่ แต่พี่ไม่อยากมีปัญหา”
ราเนตจำสายตาของอามิลได้ เขาแค่ลองพูดเย้าแหย่ แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเดือดดาลอยู่ไม่น้อย แต่ยังคงรักษามารยาทเอาไว้ได้อย่างดีเยี่ยม
“แล้วถ้าน้องช่วยได้ล่ะคะ พี่จะว่ายังไง”
เรซาคิดว่าการที่นีเซียอยู่กับอามิลน่าจะเป็นเพราะเงิน หากเสนอให้มากกว่าที่อามิลเสนอให้ เธอเชื่อว่านีเซียคงไม่มีทางปฏิเสธ ครอบครัวของเธอก็ร่ำรวยถึงขั้นมหาเศรษฐี ถึงแม้ว่าความร่ำรวยจะไม่เท่าเจ้า
