“พี่ไปละ...” รุ่งรัตน์บอกอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว เมื่อมองชายหนุ่มเดินไปจนลับสายตาแล้วลินลดาจึงปิดประตูลง
“ตินไปพูดอย่างงั้นไม่ดีเลย” ลินลดาเอ่ยขึ้น แม้จะรู้สึกดีกับประโยคที่ว่า ‘แฟนผม ผมดูแลได้’ ก็ตาม แต่เพราะรุ่งรัตน์ก็เป็นห่วงเธอเลยเสนอสิ่งต่างๆ ให้มากมาย การที่มาร์ตินไปพูดแบบนี้มันก็คล้ายกับการไปพูดตอกหน้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับเรื่องของแฟนผมนักเลย’ ตบหน้าเขาไปจังๆ หนึ่งฉาก
“พูดอะไรเหรอฮะ” มาร์ตินที่รู้อยู่แก่ใจว่าลินลดาหมายถึงอะไร เดินเข้ามาโอบกอดเธอเอาไว้อย่างออดอ้อน
“พี่รัตน์แค่เป็นห่วงลดาเฉยๆ” หญิงสาวลูบศีรษะคนรักอย่างเอ็นดู
“ครับ ผมรู้…” แม้จะอารมณ์ขุ่นลงเล็กน้อย เมื่อได้ยินคนรักเอ่ยถึงชายคนอื่น แต่มาร์ตินก็พยายามไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไร เด็กหนุ่มหอมแก้มลินลดาฟอดใหญ่ ก่อนจะช้อนตัวหญิงสาวขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ติน! จะทำอะไรคะ?” ลินลดาที่จู่ๆก็โดนอุ้มขึ้นกลางอากาศตกใจกลัวจ
