คำเตือน
เนื้อหามีความรุนแรง มีการใช้อาวุธปืน เลือด การตาย และการฆาตกรรมที่โหดร้าย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ม่านสีดำเคลื่อนมาทับแผ่นฟ้าจนมืดสนิท ขณะนี้ชายฉกรรจ์นับพันคนกำลังซุ่มมองไปที่โกดังขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอาวุธเถื่อน
“พวกไอ้เข้มมาแล้ว เตรียมบุก”
ผมกระซิบบอกไอ้ศิวะเสียงแผ่วเบา ก่อนจะลุกขึ้นส่งสัญญาณให้ทุกคนเตรียมตัว
“ไอ้อัถ เดี๋ยวก่อน”
อยู่ ๆ ไอ้ศิวะรั้งคอผมให้หมอบลงต่ำไปนั่งข้างพุ่มไม้ตามเดิม
“อะไรวะ”
ผมเข้าไปชิดมากขึ้นมันพร้อมกับเอ่ยถามเสียงเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน
อุ๊บ!!
คนตรงหน้าประกบริมฝีปากเข้ามาอย่างรวดเร็วจนผมตั้งตัวไม่ทัน โชคดีที่ตรงนี้มันมืดสนิท แถมพุ่มไม้ก็บังไว้จนมิดจึงไม่มีใครมองเห็น
ไอ้ศิวะผละริมฝีปากออกช้า ๆ พร้อมกับแนบหน้าผากเข้ามาชิดกับหน้า ผากผม
“ดูแลตัวเองด้วยนะ”
คนตรงหน้าเอื้อมฝ่ามือหนาเข้ามาลูบวนที่แก้มผมแผ่วเบา บ่งบอกว่าเป็นห่วงผมมากแค่ไหน
“อื้อ มึงก็เหม
