ระบบสร้างผู้กล้า

ตอนที่ 1 ทหารเฝ้ากำแพง

ตอนนี้ตัวขอมผมนั้นกำลังยืนอยู่ที่ด้านบนกำแพงเมืองแบบปกติเหมือนทุกวัน นกที่ลอยอยู่บนฟ้า กำแพงหินที่เห็นอยู่ทุกวันชีวิตของผมมันก็มีอยู่แค่นี้แหละ

" เฮ้ย... กรีช วันนี้ออกเวณแล้วพวกเราไปดื่มกันหน่อยไหมที่ร้านเดิมของพวกเรา "

เสียงที่พูดออกมานี้เป็นเสียงของ เอซ ที่ยืนอยู่ด้านขวาของผม เอซนั้นเป็นทหารเฝ้ากำแพงเหมือนกับผม พวกเรา 2 คนนั้นสนิทกันมาก และมีร้านที่เราชอบไปนั่งกันเบียร์ด้วยกันอยู่ 1 ร้านนั้นก็คือร้าน แลนด์เดลล์ วันนี้ เอซ ก็ชวนผมไปที่ร้านประจำร้านนี้เหมือนเดิม เพราะว่าวันนี้นั้นเป็นวันที่เงินเดือนของพวกเราออกกัน

ตัวผมนั้นทำงานเป็นทหารเฝ้ากำแพงของเมืองหลวงแห่งนี้ที่มีชื่อว่า เมือง บอร์เฟียร์ ซึ่งเมืองนี้มันก็คือเมืองหลวงของประเทศมนุษย์และยังเป็นสถาณ์ที่ ที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับมนุษย์อีกด้วย

นั้นก็เพราะว่าตอนนี้ทั่วทั้งทวีปเบอร์เนียร์นั้นกำลังเกิดสงครามขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน แต่ว่าที่สงครามมันเกิดนะ มันไม่ไ่ด้เกิดสงครามไปทั่วทวีปแบบที่บอกหรอกนะ มันก็เกิดแค่เกิดช่วงชายแดนของแต่ละประเทศเท่านั้นแหละ แต่ว่าเมืองหลวงที่ผมอยู่นี้มันต่างออกไป นั้นก็เพราะสงครามนะ มันไม่เคยมาถึงที่นี้เลยยังไงละ

เพราะแบบนี้ผมถึงเลือกที่จะอยู่ที่เมืองหลวงแห่งนี้ ถึงแม้ว่าการทำงานเป็นแค่คนเฝ้าประตูนั้นมันจะได้เงินเดือนแค่เดือนละ 10 เหรียญเงินเท่านั้น แต่ว่าสำหรับผมแล้วมันก็ไม่ได้น้อยอะไรในการใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองหลวงแห่งนี้คนเดียว

" นี้ว่าไง วันนี้ไปป่าววันนี้เงินเดือนออกด้วยฉันอยากไปหาคุณ ริซ่า ที่ร้านด้วย "

เสียงของเอซถามผมมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับว่ารีบฟังคำตอบจากผม

" ไปหาคุณ ริซ่า งั้นเหรอนี้นายชวนฉันไปกินเบียร์หรือว่าไปหาคุณ ริซ่า กันแน่ "

" น่าๆมันก็เหมือนกันนั้นแหละ ยังไงพวกเราก็ไปกินเบียร์ที่ร้านนั้นอยู่แล้ว 5555555 "

ตอนนนี้ผมกำลังมองไปที่เอซที่กำลังหัวเราะอยู่ หมอนี้ใจมันคงไมไ่ด้อยากไปกินเบียร์หรอกเป้าหมายที่แท้จริงก็คืออยากจะไปหา ริซ่า ที่ร้านนั้นสินะ แต่ก็ช่างเถอะยังไงวันนี้ก็เงินเดือนออกด้วยไปกับหมอนี้ก็แล้วกัน

" เอาสิฉันไปด้วย วันนี้ก็เงินเดือนออกพอดีด้วยเดียวแวะไปเอาเงินแล้วก็ไปที่ร้านกัน "

" เยี่ยม..... งั้นวันนี้ฉันเป็นคนเลี้ยงเองเพาะเมื่อวานนนี้ฉันได้พนันที่สนามประลองมาเยอะเลยละ "

เอซพูดออกมาพร้อมกับชูนิ้วโป่งมาทางผมที่กำลังยืนมองเค้าอยู่ เมื่อตกลงเรียบร้อยแล้วพวกเราก็ยืนเฝ้าประตูจนถึงเวลาออกเวรของพวกเรา

" นี้พวกนายนะ ถึงเวลาเปลี่ยนเวณแล้ว "

ตอนนี้มีทหาร 2 คนที่ใส่ชุดเหมือนกับพวกผมเดินขึ้นมาที่บนกำแพงในต่ำแหน่งที่พวกผมทั้ง 2 คนยืนอยู่ ตัวผมเมื่อไได้ยินเสียงทหารคนนั้นพูดออกมาก็หันหน้ากลับไปตอบ

" ครับ "

จากนั้นผมกับเอซก็พากันเดินลงมาจากด้านบนกำแพง และเดินตรงไปยังห้องรับเงินเดือนของพวกเราเพื่อเอาเงิน 10 เหรียญเงิน

พวกเราเดินมาสักพักก็เดินมาถึงห้องรับเงินของทหารด้านหน้าห้องตอนนี้มีคนกำลังยืนรออยู่หลายสิบคน

ซึ่งคนพวกนี้เองก็มายืนรอเงินเดือนเหมือนกัน แล้วคนที่เป็นคนจ่ายเงินนั้นก็คือบารอน มิลล์ หมอนนี้นะเป็นคนที่ค่อยดูแลเรื่องเงินเดือนของพวกเราที่เป็นทหารเฝ้ากำแพงทั้งหมด แต่ว่าสำหรับหมอนี้พวกเราเหล่าทหารเฝ้ากำแพงนั้นก็มีอีกชื่อให้นั้นก็คือ เจ้าหมูตอนจอมรีดไถ