เข้าเดือนที่สี่ที่นาเดียร์มาอาศัยอยู่กับเสือ และเป็นสี่เดือนที่หญิงสาวยังคงไม่ได้ออกไปทำงานที่ไหน กิจวัตรประจำวันส่วนมากก็คงหนีไม่พ้นการทำสวนดอกไม้ที่พอจะเป็นสิ่งเดียวที่คลายความเหงาได้ และที่มีมาเพิ่มอีกหนึ่งกิจกรรมนั่นก็คือปลูกผักสวนครัว
เสียงโทรศัพท์มือถือที่ถูกวางทิ้งไว้บนโต๊ะม้าหินอ่อนส่งเสียงร้องติดต่อกันถึงสองครั้ง นาเดียร์จึงวางมือจากการรดน้ำแปลงผักของตัวเองลง เดินมารับโทรศัพท์ที่ส่งเรียกร้อง
“ว่าไงแม่...อะไรนะ!...แล้วแม่ไปเล่นอีกทำไม หนูจะเอาเงินเป็นแสนจากที่ไหนไปให้แม่...แม่นะแม่ เดี๋ยวหนูจะลองคุยกับเสี่ยแล้วกัน...แม่!” นาเดียร์ร้องเรียกมารดาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ กับประโยคสุดท้ายก่อนมารดาจะวางสายไป
แม่ต้องการเงินไม่เกินวันนี้นะเดียร์ ไม่อย่างนั้นพวกนั้นเอาแม่ตายแน่ๆ
แล้วเธอจะไปหาเงินมากมายเป็นแสนมาจากที่ไหน เงินไม่ใช่น้อยๆ ใครจะให้หยิบยืม แม่นะแม่ ทำไมถึงไม่เข็ดสักทีจะต้องรอให้ไม
