หลงสวาทเด็กขัดดอก

เสือเจอเหยื่อ

นาเดียร์รู้สึกว่าบ้านหลังใหญ่หลังนี้ดูเงียบเหงาเสียจริง ยิ่งในเวลาค่ำแบบนี้ยิ่งเงียบเหงา หญิงสาวที่ไม่รู้จะทำอะไร เพราะหลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อย และช่วยแก้วเก็บล้างทำความในห้องครัวแก้วก็กลับบ้านไป ซึ่งบ้านก็แก้วก็อยู่ไม่ไกล อยู่ถัดจากบ้านของเสี่ยไปไม่ถึงร้อยเมตร ยังคงอยู่ในรั้วบ้านกว้างใหญ่ของเสี่ย บ้านนี้ทั้งหลังจึงมีเพียงเธอคนเดียว

นาเดียร์จึงถือวิสาวะพาตัวเองออกมาเดินสำรวจนอกบ้านพัก เดินออกมายังสวนหน้าบ้าน และเธอเพิ่งเห็นว่าภายในบ้านหลังนี้มีสวนดอกไม้ส่งกลิ่นหอมมาตามสายลมที่พัดผ่านในยามค่ำคืนชวนให้สดชื่นผ่อนคลาย นาเดียร์ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์มือถือที่พกติดตัวออกมาถ่ายรูปตัวเองกับสวนดอกไม้ด้านหลัง จากนั้นก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ จัดการแต่งรูปเพื่อโพสต์ลงโซเชียล

เริ่มต้นใหม่ ที่ไม่เหมือนเดิม

เมื่อกดโพสต์เสร็จเรียบร้อยก็เก็บโทรศัพท์เข้าในกระเป๋ากางเกงตามเดิม เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ามืดมิดทว่าวันนี้กลับมีดวงดาวทอประกายระยิบระยับประดับบนท้องนภา สายลมก็พัดผ่านผิวกายมาเบาๆ พอไม่ให้บรรยากาศร้อนอบอ้าวจนเกินไป

เสียงรถยนต์ที่แล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน ดึงให้นาเดียร์ละสายตาจากท้องฟ้าหันกลับไปมองยังด้านหลัง ก็เห็นว่าเสี่ยเสือและกานต์ลงมาจากรถ และยืนคุยกันอยู่สักครู่จากนั้นกานต์ก็เดินแยกตัวจากไป เสี่ยเสือจึงเดินเข้าบ้าน

นาเดียร์ที่แอบมองก็ลอบผ่อนลมหายใจ พลางคิดว่าเธอควรกลับบ้านไปเสียดีกว่า เกิดเสี่ยมาเห็นว่าเธอเดินออกมาเพ่นพ่านอยู่แบบนี้คงถูกดุเป็นแน่

คิดแล้วนาเดียร์ก็รีบลุกเดินกลับไปยังบ้านพักของตัวเองด้วยความเร็ว เท้าเล็กๆ ก้าวฉับๆ เดินเลียบทางเดินเล็กๆ ข้างบ้าน และเมื่อเลี้ยวออกมาตรงมุมของบ้าน คนรีบไม่ได้ดูหน้าดูหลัง ชนเข้ากับอะไรบางอย่างจังๆ จนร่างบางเซไปด้านหลัง เกือบจะล้มก้นจ้ำเบ้าด้วยซ้ำ หากไม่ได้วงแขนของคนที่ชนรั้งเอวไว้ได้ทัน

“โอ๊ย!” ร่างบอบบางหอมกรุ่นละมุนด้วยครีมอาบน้ำและโลชั้น ลอยเข้ามาตามแรงกระชากของอีกคนที่รั้งไว้ ดึงหญิงสาวให้เข้ามาในอ้อมกอดแนบแน่น จนสัมผัสได้กลับความนุ่มนิ่มสองข้างที่ชนเข้ากับแผงอกแกร่ง

และความอุ่นนุ่มของกลีบปากอิ่มที่ประกบเข้าเรียวปากปากหยักพอดิบพอดีดั่งมีคนจัดฉากไว้ให้ เรียวปากอิ่มเผยอขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ตากลมโตเบิกกว้าง เมื่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้มันประจวบเหมาะเจาะจนไม่อยากจะเชื่อ

อยากจะขยับตัวหนีห่าง หรือเบี่ยงหน้าหลบสัมผัสนุ่มที่แตะบนกลีบปาก แต่เหมือนตอนนี้ร่างกายของเธอแข็งทื่อไปหมด แม้แต่ลมหายใจยังแทบจะกลั้นไว้

เสือมองใบหน้างามที่ใกล้จนแทบเบลอก็ลอบยิ้มออกมา ร่างเล็กช่างพอเหมาะพอเจาะกับวงแขนเสียจริง กลีบปากสวยก็นิ่มจนเขาอยากจะขบเม้มหยอกเย้าเล่น

และทำไมเขาจะไม่ทำตามที่ใจคิดเล่า ว่าแล้วก็เลื่อนมือขึ้นมาประคองท้ายทอยเล็กไว้ ประกบเรียวปากลงบนริมฝีปากของหญิงสาวหนักขึ้น ขบเม้มเรียวปากบนและไล่ลงมาหาเรียวปากล่าง ทำสลับกันอยู่แบบนี้สามสี่ครั้งก่อนจะผละออก

“ไม่คิดจะพูดอะไรกับฉันหน่อยเหรอ” เอ่ยถามเสียงห้าว ทั้งที่เรียวปากยังคลอเคลียอยู่กับริมฝีปากอิ่มไม่หนีหาย อยากเข้าไปสำรวจด้านในใจจะขาด แต่คนในอ้อมกอดนี่สิยังยืนนิ่งเป็นตอไม้

นาเดียร์กะพริบตาปริบๆ เพื่อขับไล่ความงุนงงที่เกิดขึ้น พยายามขยับตัวออกจากวงแขนแกร่งที่โอบกอดไว้ แต่เหมือนเจ้าของวงแขนจะแกล้งกอดรัดเธอแน่นขึ้นกว่าเดิมจนต้องยกมือขึ้นมายันแผงอกแกร่งไว้

“คือ...เดียร์...เดียร์...”

“ชักช้าจริง เพิ่งรู้ว่าเธอเป็นคนติดอย่าง”

“เดียร์ไม่ได้ติดอ่างนะคะ”

“แล้วติดอะไร ติดใจฉันไหม” ริมฝีอิ่มเม้มเข้าหากัน หันหน้าหนีสายตาแพรวพราวดั่งเสือกำลังจะขย้ำเหยื่อ ทว่าเสือกลับเชยคางมนขึ้นให้หันกลับมาสบสายตากันยิ้มมุมปากอย่างมีเสน่ห์ชวนละลาย

“ว่าไง อยากติดใจฉันหรือเปล่า” ยิ่งได้สบสายตา ยิ่งเห็นรอยยิ้ม นาเดียร์ยิ่งสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ความร้อนไหลมารวมกันที่แก้มเนียนทั้งสองข้าง

“มะ ไม่ซะ ทราบค่ะ”

“งั้นเดี๋ยวฉันทำให้เธอดูก่อน และฉันจะถามอีกรอบว่าเธอติดใจฉันหรือยัง”

พูดจบก็ไม่รั้งรอที่แสดงให้อีกคนได้ดู ประกบเรียวปากลงบนกลีบปากชมพูอีกครั้ง พร้อมกับบีบปลายคางเล็กให้เปิดปากรับลิ้นสากของตัวเอง ที่กำลังสอดแทรกเข้าสู่โพรงปากชื้นที่เผยอขึ้นเพราะตกใจ ควานหาลิ้นเล็กที่หลบซ่อนอยู่ด้านใน

ได้สัมผัสก็ลอบยิ้มพอใจ เมื่อเรียวลิ้นเล็กมีความหวานซ่อนไว้ จึงเริ่มจู่โจมโรมรันลิ้นเล็กของหญิงสาวราวกับจะดูดกลืนวิญญาณของอีกคน

ส่วนคนที่ถูกขโมยจูบแรกไปอย่างเร่าร้อน หัวใจเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นกระดอนออกมาเสียอย่างนั้น อยากจะผลักไสหรือขยับตัวออกห่าง แต่เหมือนร่างกายจะหนักอึ้งจนขยับไม่ได้ แม้แต่มือจะผลักชายหนุ่มออกไกลยังไม่มีแรง

ความร้อนรุ่มแผ่กระจายไปทั่วร่างชวนวาบหวาม ขนอ่อนในร่างกายลุกชูชันกับสิ่งที่เพิ่งเจอ อุณหภูมิร่างกายเหมือนกำลังทำงานผิดปกติร้อนๆ หนาวๆ จนสั่นสะท้านในบางครั้ง

สมองก็เหมือนจะหยุดทำงาน คิดอะไรไม่ออกขาวโพลนไปทั้งหมด เหมือนตัวเองกำลังถูกดูดวิญญาณออกจากร่างกาย แต่ที่ไม่เข้าใจทำไมเหมือนตัวเองกำลังจูบตอบเขากลับไปเสียอย่างนั้น

เมื่อคนในอ้อมกอดเลิกทำตัวเป็นรูปปั้นจูบตอบกลับมา เสือก็ยิ้มพอใจไม่น้อย เกี่ยวตวัดรัดรึงลิ้นเล็กนัวเนียจนน้ำลายยืดเลอะเปรอะเปื้อนริมฝีปาก ตักตวงความหวานจากโพรงปากชื้นดูดดื่มเอาแต่ใจ มือหนาก็เริ่มลูบไล้แผ่นหลังบางเบาๆ แต่กลับทำให้นาเดียร์วูบวาบอ่อนขนในร่างกายชูชัน

“อื้อ...” ร้องประท้วงออกมาเมื่อรสจูบเริ่มเร่าร้อนจนเธอแทบขาดใจตาย มือบางทุบลงบนไหล่หนา เสือจึงยอมผละริมฝีปากออกอย่างเสียดาย

“ไปอาบน้ำให้ฉันดีกว่า”

อ้ายยยยย รีดจ๋า เสี่ยเขากำลังจะเช็คของเเล้วจ้า ตอนหน้ามาปูเสื่อรอเลยนะคะ อยากรู้ว่าเสี่ยจะดุเหมือนชื่อไหม