EP.18 |ชัดเจน
19.00 น.
“เดี๋ยวผมไปส่งเจียก่อนนะ” กัปตันเอ่ยขึ้นหลังจากมองดูนาฬิกาที่ระบุเวลาหนึ่งทุ่มตรงแล้ว
“นอนนี่ไหมหนูเจีย ที่บ้านเรามีห้องตั้งหลายห้อง”
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ เอาไว้วันหลังนะคะ”
“ตามใจ กัปตันไปส่งเจียดีๆ ละ”
“ครับ” กัปตันรับปากกับอังอังผู้เป็นแม่ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินนำเจียน่าไปที่รถสปอร์ตคันหรูของตัวเอง
ภายในรถ
“ง่วงก็นอนก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวเราปลุก” กัปตันเอ่ยขึ้น เพราะสังเกตเห็นท่าทางอ่อนเพลียของเจียน่าบนโต๊ะอาหารอยู่เป็นระยะ แต่เธอก็ฝืนยิ้มออกมาเพื่อให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยกลับไปนอนที่ห้อง เรากลัวกัปตันขับรถคนเดียวจะเหงา”
“เราไม่เหงาหรอก นอนไปเถอะ”
“อืม...งั้นเราขอพักสายตาแป๊บหนึ่งแล้วกันนะ” เจียน่าคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบออกไป
กัปตันหันมามองคนตัวเล็กที่ปิดเปลือกตาลงข้างๆ ด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหนเข
