เมื่อท่านเช็ดตัวของทรงอัปสร ท่านเห็นร่องรอยมีอยู่ทั่วตัว ความเวทนายิ่งเกิดแก่ใจมากขึ้น นี่ท่านส่งคนที่ท่านรักราวกับลูกหลานในไส้มาพบความทรมานอย่างนี้ได้อย่างไร คุณหญิงจินดาแอบน้ำตาคลอขณะที่เช็ดตัวให้ทรงอัปสร และระว่างที่ท่านเช็ดตัวอยู่นั้นท่านก็ให้นางนวลออกไปรอนอกห้อง คุณหญิงจินดาเช็ดตัวทรงอัปสรจนเสร็จ ท่านก็เหลือบไปเห็นรอยเลือดที่หยดอยู่บนที่นอน สิ่งที่ท่านเข้าใจมาทั้งหมดนั้นคือความจริง ที่ทรงอัปสรเป็นแบบนี้ก็เพราะหลานชายของท่านนั่นเอง ตอนนี้ท่านไม่รู้จะปลอบใจทรงอัปสรยังไงเลย “นวลไปทำข้าวต้มมา เดี๋ยวฉันจะปลุกคุณอัปสรขึ้นมากิน แล้วเตรียมยาพาราขึ้นมาด้วยล่ะ” คุณหญิงจินดาเดินออกมาสั่งนางนวลที่รออยู่หน้าห้อง “ค่ะคุณหญิง” นางนวลพยักหน้ารับ แล้วรีบเดินออกไปทำภารกิจตามที่คุณหญิงจินดาสั่ง ในขณะที่คุณหญิงจินดาก็เข้าไปนั่งในห้องหอของทั้งคู่อีกครั้ง ก่อนจะนั่งมองไปที่ร่างบางที่กำลังหลับใหล ใบหน้าซ