น้ำผึ้งร้องห้าม ทั้ง ๆ ที่เธอก็กำลังเกิดอารมณ์กระสันซ่านอยู่ไม่น้อย
“แถวนี้ คงไม่มีใครหรอก ตรงนี้มันเป็นที่ส่วนตัวของแม่คุณไม่ใช่เหรอ ดูซิ ไม่เห็นจะมีบ้านใครอยู่เลย
มามะ...ขอผมจัดหน่อยเถอะที่รัก ตอนนี้ มีเพียงหาดทราย สายลม และสองเราเท่านั้นนะ”
“อ้าส์...อย่านะ เดี๋ยวแม่ผึ้งเห็น มันจะไม่ดี”
“แม่ยายผมไม่อยู่บ้านหรอก สงสัยจะออกไปข้างนอกน่ะ ทำไมเหรอที่รัก คุณกลัวว่าแม่คุณเห็นแล้วเขาจะว่าเอาเหรอ เราแต่งงานกันแล้วนะ”
“ปะ...เปล่า ผึ้งแค่...เอ่อ...แคร์ความรู้สึกของแม่น่ะ ตั้งแต่เลิกกับพ่อไปเมื่อสิบปีก่อน แม่ก็ไม่มีใครอีกเลย ผึ้งรู้...ว่าแม่เองก็คงจะเหงา ถ้าเราทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบนี้ กลัวว่าแม่อาจจะ....เอ่อ...”
“คุณกลัวว่าแม่ อาจจะมีอารมณ์ทางเพศขึ้นมา ใช่ไหมจ๊ะ...”
“ว๊าย!..ปกรณ์น่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้ นี่แม่ผึ้งนะ”
“ใช่...แม่คุณ แต่ก็เป็นแม่ยายของผมเหมือนกันนะ ผมเข้าใจที่คุณพูดทุกอย่าง งั้นเรา...เข้าไปทำอย่างว่ากันในบ้านก็ได้”
ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นยืนตรงหน้าเธอ ก่อนจะถลกกางเกงขาสั้นของตัวเองลง จนดุ้นสวาทกลางกายที่แข็งอยู่นานแล้ว เชิดหัวขึ้นชี้หน้าเธอ
“ว๊าย!..ที่รัก นั่นคุณจะทำอะไรน่ะ”
ภรรยาสาวทำตาโต แม้จะตกใจกับสิ่งที่เขาทำ แต่เธอก็รู้สึกวูบวาบอยู่ไม่น้อย
เพราะความยิ่งใหญ่กลางกายเขา มันช่างน่าเกรงขามยิ่งนัก หัวบานเป็นงูจงอาง กล้ามเนื้อลำตัวแข็งแกร่งเหมือนงูเหลือม และที่สำคัญพิษมันร้ายอย่างกับพิษของงูเห่าไม่มีผิด
นี่คงเป็นเพราะบรรยากาศมันพาไปล่ะซิ สามีฉันถึงได้อารมณ์พลุ่งพล่านขนาดนี้...เธอรู้ใจเขาดีที่สุด
“อมให้ผมหน่อยซิ ผมไม่ไหวแล้วจริง ๆ”
ปกรณ์ทำเสียงกระเส่า พลางแอ่นอาวุธร้ายแข็งปั๋งเข้าไปจนแทบจะชิดใบหน้าของเธอ
“มะ...มะ...ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวมีใครเห็นนะ”
หญิงสาวพูดพลาง แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก อันที่จริง เธอก็อยากจะดูดกินแก่นกายของสามีใจจะขาด
ก็แหม...ยาวใหญ่หัวโตซะขนาดนั้น แค่มองก็สั่นไปทั้งตัวแล้ว
ชายหนุ่มหื่นไม่เลือกที่ เขาจับความเป็นชายยัดใส่ปากหญิงสาวทันที
แล้วใช้สองมือจิกผมของเธอ จากนั้น ก็กระเด้งเอวระรัวท่อนเนื้อถูไถอุ้งปากเล็ก อย่างหื่นกระหาย
“โอ้วส์...ที่รักจ๋า ปากคุณนุ่มนิ่มดีจัง ทำเอาผมเสียวหัวไปหมดแล้ว”
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อื้อ อื้อ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก...อู้วส์...อืม...”
น้ำผึ้งได้แต่ส่งเสียงครางอย่างรื่นรมย์ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะได้มานั่งอมนกเขาให้ผัวริมชายหาดแบบนี้