Chapter twenty two
ARA
Busy si Junpei sa trabaho, kaming dalawa lang ang nasa opisina niya ngayon, wala akong ginagawa kung hindi ang titigan siya magdamag tapos nakaupo lang, inaantok ako ng sobra hindi ko alam kung anong gagawin.
Gusto kong humga dito sa couch niya kaso nakakahiya naman magmumukha akong batugan, kaso nga lang hikab na ako ng hikab hindi ko mapigilan ang paghikab ko.
“ May free coffee sa baba.” Biglang sabi ni Junpei, parang sinasabi niyang pampagising ko daw.
Bumaba na lang ako kagaya ng sabi niya kailangan ko kaseng magising kaya kailangan ko magkape, antok na antok na talaga ako tapos nakaupo lang ako, iba talaga kapag may ginagawa.
Paglabas ko ng opisina may napansin ako sa mga nakakasalubong ko na empleyado dito napapatingin sila sa akin tapos hindi man lang ma
