เสี่ยวหมิงหากระดาษแผ่นใหญ่ ๆ มาแล้วให้อาเหล่ยเขียนตัวโต ๆ
“นี่เอาตัวใหญ่ ๆ เห็นชัด ๆ นะ...เขียนว่าร้านหยุดพักผ่อนสองวัน” เสี่ยวหมิงคิดว่าพี่ถงคงจะใช้แรงไปมาก วันนี้น่าจะต้องไปซื้อไก่ดำตุ๋นโสมมาบำรุงร่างกายให้พี่ถงสักหน่อย เดี๋ยวไม่มีเรี่ยวแรงรักษาคน
“จะไม่ถามพี่ถงก่อนเหรอเสี่ยวหมิง”
“ถามตอนนี้ก็ขัดจังหวะน่ะสิ ช่วงนี้คนในตลาดยังกินยาไม่หมดหรอก หากใครเจ็บหนักก็ไปโรงพยาบาลก่อนก็แล้วกัน ร่างกายพี่ถงมีค่าดั่งทองพันชั่ง ต้องถนอมรักษาให้มาก เดี๋ยวหมิงจะค่อย ๆ บอกคุณชายใหญ่หานก็แล้วกัน”
เจ้าเด็กอ้วนวางแผนเสร็จสรรพ พร้อมกับยิ้มอย่างภาคภูมิใจที่แผนการของตนเองสำเร็จ
เมื่อจัดการแปะป้ายหน้าร้านเสร็จ สองคนพี่น้องก็พากันไปตลาด เสี่ยวหมิงถือเงินที่ใช้ซื้อของกินและของใช้ในบ้านอยู่แล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไปซื้อไก่ตุ๋นที่ถัดไปสามซอยที่เป็นสูตรตุ๋นสมุนไพรบำรุงกำลัง
“เถ้าแก่เอาไก่ตุ๋นสองตัวนะแล้วก็ไข่ต้
