“Let’s go, baby. Hindi ka ba talaga sasama?” tanong ko kay Chantal.
Agad siyang umiling sa akin. “Hindi na po, Ate Lana. I will give this time to you and to my daddy,” nakangiting sabi niya bago kumindat.
Hindi ko alam kung para sa akin ba ‘yong kindat na ‘yon o para sa kanyang daddy na nasa likod ko. Na mula pa kanina ay hindi na tinanggal ang kanyang kamay sa aking bewang.
“Hayaan n’yo ang bata rito. Mamasyal na muna kayo. Kami na ang bahala sa cute na cute na batang ito.” Halos pupugin ng halik ni Nanay Lumeng si Chantal na ngayon ay nakakalong sa kanya.
Nandito sila sa papag na nasa labas sa bandang gilid lang ng bahay. Nasa ilalim iyon ng mayabong na puno kaya mas lalong nakakadagdag sa presko sa pakiramdam. Alas singko na ng hapon at napagpasyahan namin n
