ครอบครัวของปีขาลเดินทางมาถึงสนามบินเชียงใหม่ในเวลาสาย พวกเขาเช่ารถตู้พร้อมคนขับให้ไปส่งที่ไร่ส้มของสาริศาซึ่งบิดามารดาและพี่ชายของเธอรอต้อนรับอยู่แล้ว
“สวัสดีค่ะพี่นิตตราพี่ประสานไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะคะ”
“พี่สบายดีแล้วทุกคนที่นี่เป็นยังไงบ้าง”
“ผมสบายดีครับ”
“นั่นเจ้าเอกใช่ไหมเป็นหนุ่มหล่อแล้ว ลุงไม่เจอแค่ไม่กี่ปีเองแล้วยังไงล่ะ แต่งงานหรือยัง”
“ยังเลยครับ ผมคิดว่าอยู่เป็นโสดแบบนี้ดีกว่าครับคุณลุง”
“นั่นไงตาใหญ่มีเพื่อนแล้วแหละ”
“มากันเหนื่อยๆ เข้าไปนั่งข้างในกันก่อนนะคะ” คุณพัชรีเชิญแขกทั้งหมดเข้าไปยังรับแขก
เมื่อพักเหนื่อยกันพอสมควรแล้วคุณนิตตราก็เริ่มบทสนทนา
“วันนี้ที่ครอบครัวพี่มาที่นี่ไม่ใช่แค่จะมาเที่ยวอย่างเดียวนะเรามีเรื่องจะคุยกับน้องพัชด้วย”
“เรื่องอะไรคะพี่นิตหรือว่าเจ้าเอยไปทำเรื่องอะไรให้พี่ต้องปวดหัวหรือเปล่า”
“ไม่เลยเจ้าเอยเป็นเด็กดีมาก ดีจนพี่อยากได
