บทที่ 16
ฟึบ!
เดเนียลอุ้มร่างมิล่าขึ้นพาดบ่า แล้วเดินไปที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์สีดำทะมึนของตัวเอง ก่อนจะโยนร่างมิล่าลงบนเตียงจนตัวเด้งขึ้นมา...
ตุบ! “อ๊ะ!”
มิล่านอนตัวงอกุมท้องน้อยของตัวเองด้วยสีหน้าเหยเกเพราะความจุกที่แล่นเข้ามาหลังจากที่โดนเดเนียลโยนลงไปอย่างรุนแรง
เธอจึงหันขวับไปมองเดเนียลที่กำลังยืนเท้าเอวอยู่ที่ปลายเตียงทันทีหวังจะด่าเขา แต่กลับต้องรีบยันตัวเองขึ้นอย่างไวเมื่อสะดุดกับสายตาเดเนียลที่มองเธออยู่...
“เด...นะนายหยุดมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นเลยนะ” มิล่าพูดด้วยท่าทางหวาดกลัวที่โดนเดเนียลจ้อง แถมเขายังเลียริมฝีปากอย่างกับปีศาจร้ายที่กำลังมองเหยื่อสวยของตัวเอง...
“ทำไม เธอกลัวเหรอหืม? กลัวจะเป็นเหมือนตอนนั้นที่เธอหนีเที่ยวไม่บอกฉัน แล้วต้องนอนติดเตียงอาทิตย์นึง แบบนั้นรึเปล่า” เดเนียนพูดพร้อมกับค่อยๆย่างกรายขึ้นไปหามิล่าบนเตียง จนมิล่าต้องรีบถอยร่นอย่างกลัวๆ ที่กำลังโดนอีกฝ่
