ตอนที่ 30
วันรุ่งขึ้นภาคินได้พามิลินมาเยี่ยมฟ้าใส ส่วนภาคินต้องไปทำงานตามปกติ ปล่อยให้มิลินอยู่กับฟ้าใสเหมือนเดิม สีหน้าที่เครียดสะสมเนื่องจากเป็นห่วงน้องสาวของภาคิน ค่อนข้างผ่อนคลายลง เนื่องจากหมอที่โรงพยาบาลแจ้งว่า ฟ้าใสจะฟื้นกลับมาเป็นปกติแล้ว ส่วนมิลินเองก็ยอมเชื่อฟังโดยง่าย เธอคงไม่กล้าลงมือทำอะไรอีก เมื่อฟ้าใสฟื้นขึ้นมาจะได้รู้ซักทีว่ามิลินเป็นคนทำร้ายฟ้าใสจริงหรือเปล่า
“เธออยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวฉันมารับ” ภาคินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“ค่ะ”
“ไม่ต้องโทรมาหากไม่จำเป็น งานฉันยุ่งพอสมควร”
“ค่ะ”
“มีอะไรก็ส่งข้อความมา เดี๋ยวฉันมาอ่าน”
“ค่ะ”
“กินข้าวด้วย ดูแลน้องสาวฉันให้ดีๆ”
“ค่ะ”
ภาคินเริ่มจะหงุดหงิดเล็กน้อย เขาพูดเป็นร้อยกิโลเมตร แต่ร่างบางตอบกลับมาแค่ 1 เซนติเมตร
‘ใจของเธอไม่อยากรู้เรื่องของฉันหรือไง ทำไมถึงไม่ถามกลับมาบ้าง’ ภาคินได้แต่คิดในใจ
มิลินที่เห็นใบหน้าของภาคินเริ่ม
