สามวันถัดไป…
บาดแผลแลกความเจ็บปวดสมานเป็นปลิดทิ้ง พรุ่งนี้ถึงเวลาที่ทั้งญาดาและอนวัฒน์ต้องเผชิญโลกแห่งความจริง ไม่มีอีกแล้วเสียงหัวเราะชวนให้ยิ้มตามของยานี ไม่มีอีกแล้วแววตาเปี่ยมไปด้วยน้ำใจไมตรีของนาซี ทว่าหมู่บ้านในชนบทแห่งนี้ทำให้เธอประทับใจไม่รู้ลืม
“พี่สาวคนสวยไปเล่นกับพวกเด็ก ๆ ทางนู้นไหมจ๊ะ”
ยานีเอ่ยเมื่อเห็นญาดาเงียบราวอยู่ในความคิดของตนเองพักใหญ่ ทันใดนั้นริมฝีปากกระจับคลี่ยิ้มน้อย ๆ ดวงตาหวานทอดมองเด็กสาวอย่างเอ็นดู ได้อยู่ใกล้ ๆ เด็กพวกนี้บางทีคิดถึงกล้าข้าว จับใจ ป่านนี้ลูกจะเป็นอย่างไรบ้างนะ
“ไปสิ”
ญาดารับคำไม่ลืมเหลือบมองอนวัฒน์ที่พูดคุยกับผู้ใหญ่นาซีอีกฝั่ง ซึ่งเขาเองก็จ้องเธออยู่เช่นกัน สองหนุ่มสาวสบตากันชั่วขณะก่อนคนเพลี่ยงพล้ำจะเป็นร่างบาง เพราะเพียงไม่ช้าเธอก็หลุบตามองต่ำแล้วจากไป
ฝ่ายชายหนุ่มได้แต่พ่นลมหายใจระทมขมขื่น เขาไม่ละสายตาจากร่างน้อยกระทั่งเธอเลือนหายไป น
