บทที่ยี่สิบห้า

2463 Words

เจ้าของร้านเวดดิงแพลนเนอร์ชื่อดังใจกลางเมืองเชียงรายรู้สึกตัวลีบลงถนัดตา เพราะข้างกายบ่าวสาวคู่ใหม่บัดนี้เต็มไปด้วยชายฉกรรจ์ ร่างกำยำยืนเรียงแถวหน้าร้านราวพร้อมออกรบก็ไม่ปาน พวกเขาสวมเชิ้ตดำและกางเกงสีเดียวกัน ดวงตาคมกริบมีแว่นตาบดบังแต่ไม่อาจซ่อนความเหี้ยมโหดไว้มิดชิด แชะ! แชะ! เสียงชัตเตอร์ถูกกดระรัวจากช่างภาพฝีมือดีซึ่งเตโชจ้างวานด้วยราคาแพงหูฉี่ ร่างสง่าโน้มกายรั้งเจ้าสาวเข้าใกล้ เขาจรดจุมพิตสูดดมความหอมหวานจากแก้มนวลปลั่ง “ดีแล้วครับ คุณผู้หญิงฉีกยิ้มกว้างกว่านี้อีกนิดนึง” ตากล้องกล่าวพลางขยับกายไปมาเบี่ยงมุมมองจากเลนส์ซึ่งเขาคิดว่าสวยงามที่สุด ญาดาขืนกายเล็กน้อยเธอค่อย ๆ คลี่ยิ้มละมุนตามคำกล่าว วันนี้คนตัวเล็กอยู่ในชุดเจ้าสาวแบบเกาะอกซึ่งมีชายกระโปรงยาวคล้ายหางปลา ผมสีดับขลับเกล้ามวยต่ำทว่าไม่ลืมเพิ่มความเรียบหรูด้วยลูกปัดมุกชั้นดี ผิวขาวอมชมพูระยับราวกระเบื้อง ใบหน้าหวานชวนมอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD