.
.
.
.
ทิกเกอร์ ที่อุ้มใบข้าวที่ร้องไห้จนตัวโยน เดินมายังรถที่จอดอยู่ ก่อนจะอุ้มกระเตงขึ้นรถทั้งแบบนั้นขึ้นประตูทางด้านหลัง โดยมีแม็คที่วิ่งตามมาเปิดรถให้ และ ขับรถออกไปจากร้านอย่างรวดเร็ว
" ฮือออ เกอร์ ฮืออ ช่วยข้าวด้วย ฮืออ "
" ข้าวเป็นอะไร เจ็บตรงไหน บอกเกอร์ได้ไหม หืมม"
ทิกเกอร์ เอ่ยขึ้น อย่างอ่อนโยน พร้อมยกมือลูบหัวเล็กปลอบประโลม ทั้งที่ในหัวใจเขาปวดหนึบไปหมด ที่เห็นเมียรัก ร้องไห้ปานจะขาดใจอย่างนี้ เขายอมรับเลยว่า เขาแพ้น้ำตาเมียของเขามากที่สุด
" ฮืออออ ฮืออออ "
ฉันพูดอะไรไม่ออก กอดรัดทิกเกอร์ ราวต้องการหาที่ยึดเหนี่ยวจริงใจ เพราะตอนนี้รู้สึกช็อคและเสียขวัญเป็นอย่างมาก
" ข้าวร้องไห้แบบนี้ รู้ไหมเกอร์ปวดใจมากนะที่รัก บอกเกอร์ได้ไหม ว่าข้าวเป็นอะไร ปวดหัว ตัวร้อน ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า ไปหาหมอดีไหมครับ "
ทิกเกอร์ยังคงเอ่ยถาม อย่างใจเย็น สายตากวาดมองใบหน้าสวย และ
