“เมื่อหลายปีก่อน ฉันได้เจอเด็กสาวคนหนึ่งแล้วรู้สึกชอบ” เริงฤทธิ์พูดขณะนั่งมองดาวอยู่กับมีนา หลังจากส่งลูกเข้านอนเรียบร้อยแล้ว
“แล้วตอนหลังก็ไม่รู้ว่ามันเป็นความรักหรือเปล่า ถึงฉันกับเธอจะไม่ได้เจอกันถึงห้าปีเต็ม ฉันก็ไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนแบบที่รู้สึกกับเธอมาก่อนเลยนะมีน” เขาดึงเธอมากอด มีนาน้ำตาซึม เพราะถึงแม้ว่าเธอจะทุกข์ใจแสนสาหัสเช่นไร แต่ในส่วนลึกของหัวใจเขาก็คือผู้ชายคนแรกที่เธอรักเหลือเกิน และเธอก็ไม่เคยมีความรักให้แก่ผู้ชายคนไหนอีกเลย นอกจากเริงฤทธิ์ รักมากเจ็บมาก แต่ไม่เคยลืมเลือนเขาไปจากใจได้เลย
เริงฤทธิ์ชดเชยช่วงเวลาที่ไม่ได้อยู่กับมีนาโดยการใช้ชีวิตอยู่กับเธอตลอดทุกวัน เวลามีงานก็หอบลูกเมียไปด้วย เขาให้เธอทุกอย่างทดแทนกับที่เคยทิ้งเธอไป แต่สำหรับมีนานั้น ข้าวของเงินทองที่เขาประเคนให้ ก็ไม่เท่าหัวใจของเขาที่บอกว่ารักเธอจริง ๆ
เริงกริชดูจะมีความสุขมากที่สุด เพราะในที่สุ
