“สงบไหม”
“สงบมากที่รัก แล้วคุณ”
“ไม่เป็นไร ร่างกายฉันเอาอยู่” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม และก้าวไปนอนบนที่นอน เขาเห็นเธอขึ้นไปนอนเช่นนี้ เขาจึงขึ้นไปนอนข้างๆ เธอ และสวมกอดจากด้านหลัง
“โรส คุณเป็นภรรยาที่ผมรักที่สุด”
“ฉันก็รักคุณค่ะ”
รถสปอร์ตหรูสีแดงสดมาจอดในโดมของหน้าบ้าน ทันใดนั้นหญิงสาวใบหน้าสวยคมหุ่นบางกว่าโรซารี่เล็กน้อย เธอใส่แว่นตาสีดำ อีกทั้งเธอสวมเสื้อสายเดี่ยวสีเทา กางเกงหนังรัดรูป โรซารี่ก้าวลงจากบันไดด้วยรอยยิ้ม หญิงสาวผู้นี้ก็ยิ้มให้เธอเช่นกัน และโอบกอดกันและกัน
“ฉันดีใจที่เธอกลับมา” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ฉันคิดถึงบ้าน และคิดถึงเมืองไทย แม่เธอเป็นไงบ้าง”
“แม่สบายดี ไปเที่ยวยุโรปกับแม่ของดล”
“สามีเธอเขาดีกับเธอไหม” พุดตานเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เขาดูแลฉันดีมาก” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ดีแล้ว เธอมีอนาคตสดใสเช่นนี้ก็ดีแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยรู้ไหม” พุดตานเอ่ยบ
